Docieranie to proces obróbczy, który polega na dokładnym wygładzaniu powierzchni przedmiotów, co pozwala uzyskać bardzo niskie wartości chropowatości, takie jak R<sub>a</sub> = 0,16 µm. Proces ten odbywa się zazwyczaj przy użyciu materiałów ściernych, takich jak pasty polerskie lub tarcze z odpowiednim materiałem ściernym, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości powierzchni. W praktyce docieranie jest często stosowane w przemyśle motoryzacyjnym do obróbki elementów silników, wałów czy łożysk, gdzie wymagane są precyzyjne wymiary oraz gładkie powierzchnie, które są kluczowe dla ich właściwej pracy. Dobrze wykonane docieranie wpływa na zmniejszenie tarcia oraz zużycia elementów, co przekłada się na ich dłuższą żywotność. Zgodnie z normą ISO 1302, chropowatość powierzchni powinna być dokumentowana, aby zapewnić odpowiednie parametry funkcjonowania komponentów w danym zastosowaniu. W związku z tym, zastosowanie docierania w celu osiągnięcia chropowatości na poziomie R<sub>a</sub> = 0,16 µm jest uzasadnione i zgodne z industrialnymi standardami.
Rozwiercanie jest procesem obróbczy, którego celem jest zwiększenie średnicy otworów w materiałach, a nie poprawa ich chropowatości. Głównym narzędziem w tym procesie jest wiertło, które, mimo że może zapewnić dość dobrą jakość powierzchni, nie osiąga wartości chropowatości na poziomie R<sub>a</sub> = 0,16 µm. Wiesz, że struganie to proces, który służy do obróbki zewnętrznych i wewnętrznych powierzchni elementów, a jego efektem jest gładka powierzchnia. Jednakże, chociaż struganie może zapewnić lepsze rezultaty niż rozwiercanie, to jednak nie jest w stanie osiągnąć chropowatości uzyskiwanej podczas docierania. Toczenie, z kolei, jest procesem, który również pozwala na uzyskanie gładkich powierzchni, ale w jego przypadku typowa chropowatość jest znacznie wyższa niż w przypadku docierania i zazwyczaj nie osiąga wartości poniżej 1 µm. Te wszystkie metody mają swoje miejsce w procesie obróbki, ale nie są tak precyzyjne w kontekście niskiej chropowatości jak docieranie. Wybór właściwej metody obróbczej powinien być uzależniony od pożądanych właściwości końcowych produktu, a także zastosowania w praktyce. Warto pamiętać, że osiągnięcie odpowiedniej chropowatości powierzchni ma kluczowe znaczenie w kontekście funkcjonowania mechanizmów oraz trwałości części maszyn.