Przeciąganie to proces obróbczy, w którym przedmiot obrabiany jest unieruchomiony, a narzędzie wykonuje ruch wgłębny bez obrotu. W operacji tej narzędzie ma postać prostego, sztywnego elementu, który przesuwa się w kierunku osi przedmiotu obrabianego, realizując formowanie otworów lub kanałów o precyzyjnych kształtach. Przeciąganie jest często stosowane w produkcji elementów, gdzie wymagana jest wysoka dokładność wymiarowa oraz dobre wykończenie powierzchni. Przykłady zastosowania obejmują tworzenie otworów na osie w komponentach maszyn oraz wytwarzanie wałków i rur o dużej długości. Technologia ta jest szczególnie ceniona w przemyśle, gdzie kluczowe są standardy jakości, takie jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie precyzji i powtarzalności procesów. W praktyce wykorzystanie przeciągania pozwala na osiągnięcie wymagań tolerancji, które są niezbędne w produkcji elementów mechanicznych. W branży motoryzacyjnej i lotniczej, gdzie bezpieczeństwo i niezawodność są priorytetem, wykorzystanie tej techniki obróbczej staje się kluczowym elementem procesu produkcyjnego.
Każda z pozostałych metod obróbczych, takich jak toczenie, szlifowanie czy frezowanie, opiera się na innym mechanizmie ruchu narzędzia i przedmiotu obrabianego. Toczenie to proces, w którym przedmiot obrabiany obraca się, a narzędzie tnące porusza się wzdłuż jego osi. Ta technika jest często stosowana do kształtowania cylindrycznych elementów, jednak kluczowym aspektem jest obrotowy ruch przedmiotu, co sprawia, że toczenie nie spełnia założenia pytania dotyczącego unieruchomienia przedmiotu. Szlifowanie to proces, w którym narzędzie z ziarnami ściernymi porusza się w sposób liniowy lub obrotowy, ale również wymaga obrotu przedmiotu obrabianego, co czyni je niewłaściwym w kontekście zadania. Frezowanie to kolejna metoda, w której narzędzie obraca się, a przedmiot obrabiany jest również unieruchomiony, co zbliża to procesy do przeciągania, ale różni się od niego zasadniczo, gdyż narzędzie wykonuje ruch obrotowy. Typowym błędem myślowym jest mylenie obróbki wgłębnej z obróbką, w której narzędzie ma ruch obrotowy. Przykładami poprawnych zastosowań wyżej wymienionych metod mogą być produkcja wałów, obróbka prostych narzędzi skrawających czy precyzyjne szlifowanie powierzchni, jednak żaden z tych procesów nie spełnia definicji podanej w pytaniu.