Poprawna odpowiedź to podpory stałej, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi normami rysunku technicznego. Symbol graficzny przedstawiony na zdjęciu reprezentuje podporę, która zapewnia stałe wsparcie dla konstrukcji, eliminując wszelkie ruchy w poziomie i pionie. W praktyce podpory stałe są niezwykle istotne w projektowaniu budowli, gdzie wymagane jest zapewnienie dużych obciążeń przy minimalnym przemieszczeniu. Przykładem może być zastosowanie podpór stałych w mostach, gdzie konieczne jest zachowanie stabilności pod wpływem obciążeń dynamicznych. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, odpowiednie projektowanie i dobór podpór stałych są kluczowe dla bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji. Znajomość symboliki rysunkowej jest niezbędna dla inżynierów, projektantów i architektów, co podkreśla potrzebę edukacji w tym zakresie.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy różnymi typami podpór. Samonastawna podpórka, choć wydaje się być funkcjonalnym rozwiązaniem w niektórych zastosowaniach, nie zapewnia stabilności, jaką oferuje podpórka stała. Podpory wahliwe, z kolei, są projektowane w celu umożliwienia pewnych ruchów, co jest przeciwnym podejściem do koncepcji stałości. Często myli się również podpory regulowane z podporami stałymi; te pierwsze są używane w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba dostosowania wysokości lub położenia podpory, co w wielu przypadkach może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji konstrukcyjnych, jeśli nie zostaną dokładnie zaplanowane i obliczone. Warto pamiętać, że solidność konstrukcji oparta na niewłaściwym doborze podpór może prowadzić do katastrof budowlanych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie przeznaczenia każdej z podpór oraz ich symboliki w rysunku technicznym. W edukacji inżynierskiej kładzie się nacisk na naukę o typach podpór, co pozwala uniknąć niebezpieczeństw związanych z niewłaściwymi wyborami w projektowaniu.
