Aby uzyskać średnicę wałka równą 74 mm przy początkowej średnicy 78 mm, musimy zmniejszyć średnicę o 4 mm. Skrawanie wykonuje się w dwóch przejściach, co oznacza, że głębokość skrawania w każdym przejściu powinna wynosić 2 mm, aby uzyskać łączny ubytek 4 mm. W praktyce, jednak w przypadku toczenia, głębokość skrawania ustawiamy na wartość, która pozwoli na precyzyjne osiągnięcie wymiaru ostatecznego po uwzględnieniu tolerancji i zużycia narzędzia. W tym przypadku, wybierając głębokość skrawania wynoszącą 1,0 mm, uzyskujemy 0,5 mm redukcji średnicy w każdym przejściu, co w efekcie daje łączny skutek redukcji o 4 mm po dwóch przejściach. Tego typu obliczenia są kluczowe w obróbce skrawaniem i powinny być zgodne z zasadami inżynierii produkcji, które sugerują ostrożność w doborze głębokości skrawania, aby zapewnić długowieczność narzędzi oraz jakość wyrobu końcowego. Stosowanie narzędzi skrawających z odpowiednią geometrią oraz dobór optymalnej prędkości posuwu również mają kluczowe znaczenie dla jakości obróbki.
Głębokość skrawania w obróbce tokarskiej jest kluczowym parametrem wpływającym na dokładność i jakość wyrobu. Odpowiedzi wskazujące 0,5 mm, 2,0 mm, czy 4,0 mm, wynikają z pomyłek w podstawowej logice obliczeń. W przypadku wybrania 0,5 mm, uzyskalibyśmy jedynie 1 mm redukcji średnicy po dwóch przejściach, co jest niewystarczające do osiągnięcia docelowej wartości 74 mm. Z kolei głębokość 2,0 mm w jednym przejściu oznaczałaby zbyt dużą głębokość skrawania, co może prowadzić do szybszego zużycia narzędzia oraz obniżenia jakości obrabianego wyrobu. Ustawienie głębokości skrawania na 4,0 mm w jednym przejściu wymagałoby również zastosowania narzędzi o większej wytrzymałości, co jest często niepraktyczne i może prowadzić do uszkodzeń wałka. Prawidłowe podejście do obliczeń związanych z głębokością skrawania powinno uwzględniać zarówno wymaganą dokładność, jak i specyfikę materiału obrabianego. Dobór głębokości skrawania powinien być oparty na uwzględnieniu norm produkcyjnych oraz danych technicznych narzędzi skrawających, aby zminimalizować ryzyko defektów i zapewnić optymalną wydajność procesu. Wobec tego, kluczowe jest zrozumienie zasad fizyki obróbki skrawaniem oraz umiejętność analizy efektów różnych parametrów na proces produkcji.