Kod G91 w programowaniu CNC oznacza programowanie przyrostowe, co oznacza, że wszelkie ruchy maszyny są określane w odniesieniu do bieżącej pozycji narzędzia. Zamiast podawać absolutne współrzędne w przestrzeni, jak ma to miejsce w przypadku programowania absolutnego (G90), programowanie przyrostowe pozwala na dynamiczne dostosowywanie ruchów. Przykładowo, jeśli narzędzie jest aktualnie w pozycji X=10, Y=5, to przesunięcie o G91 o 2 jednostki w prawo i 3 jednostki w górę skutkuje nową pozycją X=12, Y=8. Jest to niezwykle przydatne w sytuacjach, gdzie precyzyjne dostosowanie ruchów narzędzia jest kluczowe, zwłaszcza w skomplikowanych operacjach obróbczych. Programowanie przyrostowe często stosowane jest w sytuacjach, gdy operatorzy pracują z powtarzalnymi sekwencjami ruchów, co zwiększa efektywność i redukuje czas obróbczy. Warto również zauważyć, że w praktyce, po zastosowaniu G91, niezbędne jest powrócenie do programowania absolutnego (G90) przed zakończeniem cyklu, aby zapewnić poprawne działanie kolejnych komend.
W kontekście programowania CNC, błędna interpretacja znaczenia kodu G91 może prowadzić do poważnych błędów w obróbce. Na przykład, programowanie absolutne, oznaczane kodem G90, wykorzystuje stałe współrzędne w przestrzeni roboczej, co oznacza, że operator podaje dokładne położenie, do którego narzędzie ma się przemieścić, niezależnie od jego aktualnej pozycji. To podejście jest szczególnie przydatne w przypadkach, gdy konieczne jest zachowanie precyzyjnych wymiarów i odległości, zwłaszcza w obróbce części, które muszą być zgodne z wytycznymi konstrukcyjnymi. Również przy ustawieniu stałej prędkości skrawania oraz prędkości obrotowej wrzeciona, operatorzy często muszą korzystać z wartości absolutnych, aby zapewnić optymalne warunki obróbcze i maksymalną efektywność. Wybór niewłaściwej metody programowania, na przykład pomylenie G91 z G90, może prowadzić do nieprzewidywalnych ruchów maszyny, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia narzędzi czy obrabianego materiału. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie różnic między programowaniem przyrostowym a absolutnym, a także umiejętność decydowania, która metoda jest najbardziej odpowiednia w danej sytuacji obróbczej. Typowe błędy myślowe obejmują brak zrozumienia kontekstu, w jakim dany kod powinien być stosowany, co prowadzi do pomyłek w uruchomieniu programu i potencjalnego uszkodzenia maszyny.