Kwalifikacja: MEC.05 - Użytkowanie obrabiarek skrawających

Wybór twardych brązów, żeliwa lub stali wysokowęglowych jako materiałów, podczas obróbki których nie powstają wióry wstęgowe, opiera się na niepełnym zrozumieniu procesów skrawania oraz właściwości materiałów. Twarde brązy i żeliwo mają znacznie większą twardość w porównaniu do miękkich metali, co sprawia, że podczas skrawania wytwarzają one inne rodzaje wiórów, najczęściej w postaci krótkich, łamliwych wiórów, które nie przyjmują formy wstęgowej. Wysoka twardość tych materiałów skutkuje ich łamliwością, co prowadzi do powstawania wiórów o małych długościach. Z kolei stal wysokowęglowa, choć również twarda, ma tendencję do generowania wiórów o różnorodnych kształtach, jednak nie są one wstęgowe. Typowym błędem myślowym jest mylenie twardości materiałów z ich zdolnością do formowania wiórów. Praktyki inżynieryjne oraz standardy przemysłowe, takie jak ISO 3685 dotyczące oceny wiórów skrawanych, jasno wskazują, że rodzaj i kształt wiórów są ściśle związane z właściwościami mechanicznymi obrabianego materiału. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla optymalizacji procesu skrawania oraz wyboru odpowiednich narzędzi i parametrów obróbczych.