Odpowiedź "NR 6" jest prawidłowa, ponieważ odpowiada określonym parametrom obróbczych, tj. głębokości skrawania <i>a<sub>p</sub> = 1</i> mm oraz posuwowi <i>f = 1</i> mm/obr. Wykres doboru geometrii płytek skrawających dostarcza informacji o tym, jakie parametry są optymalne dla danego materiału obrabianego. W przypadku stali węglowej, odpowiednia geometria narzędzia jest kluczowa dla osiągnięcia efektywności skrawania, co pozwala na minimalizację zużycia narzędzi oraz uzyskanie wysokiej jakości obrabianych powierzchni. Płytki skrawające oznaczone jako "NR 6" charakteryzują się odpowiednim kątem natarcia oraz kształtem, co zapewnia lepsze odprowadzanie wiórów i zmniejsza ryzyko uszkodzenia materiału. W praktyce, zastosowanie tego typu płytek w procesach takich jak frezowanie czy toczenie stali węglowej pozwala na zwiększenie wydajności procesu oraz obniżenie kosztów eksploatacyjnych. Dobrze dobrana geometria narzędzia jest zatem niezbędna dla osiągnięcia optymalnych wyników w obróbce skrawaniem.
Wybór innych oznaczeń, takich jak "NF 3", "NS 6" czy "NM 4", nie jest właściwy, ponieważ nie odpowiadają one parametrom obróbczy m wskazanym przez wykres. W przypadku oznaczenia "NF 3" może zachodzić mylne przekonanie, że posiada ono odpowiednie właściwości skrawania dla głębokości skrawania 1 mm, jednakże dla posuwu 1 mm/obr. ta geometria nie jest wystarczająco efektywna w obróbce stali węglowej. Zastosowanie zbyt ostrej geometrii, jaką reprezentuje "NS 6", może prowadzić do wzrostu sił skrawania i generowania nadmiernych temperatur, co przyczynia się do szybszego zużycia narzędzia. Podobnie, wybór "NM 4" oparty jest na nieprawidłowym założeniu, że jego kształt jest uniwersalny dla różnych warunków skrawania. W rzeczywistości każda geometria narzędzia powinna być starannie dopasowana do specyficznych warunków obróbczych, aby zapewnić optymalne wyniki i minimalizować ryzyko uszkodzeń zarówno narzędzi, jak i obrabianych materiałów. W związku z tym, nieodpowiedni dobór geometrii płytek skrawających może prowadzić do obniżenia jakości obrabianych powierzchni oraz zwiększenia kosztów produkcji. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że każdy element parametrów obróbczych jest ze sobą powiązany i nie można podejmować decyzji na podstawie ogólnych założeń, lecz należy bazować na precyzyjnych danych i wskazaniach z wykresów doboru geometrii.
