Kwalifikacja: MEC.05 - Użytkowanie obrabiarek skrawających
Zawód: Technik mechanik
Według wskazówek technologa zajmującego się obróbką korpusu, należy zastąpić "standardowe" płytki płytkami z materiałów supertwardych. Taki typ płytki można wykonać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Regularny azotek boru, znany również jako cermet, to materiał o wyjątkowych właściwościach twardości i odporności na ścieranie, co czyni go idealnym wyborem do zastosowań w obróbce skrawaniem. Dzięki swojej strukturze krystalicznej, azotek boru wykazuje wysoką stabilność termiczną oraz chemiczną, co pozwala na jego stosowanie w ekstremalnych warunkach operacyjnych. Materiały supertwarde, takie jak azotek boru, są powszechnie wykorzystywane w narzędziach skrawających, takich jak wiertła i frezy, które wymagają maksymalnej trwałości oraz odporności na zużycie. W przypadku obróbki materiałów twardych, takich jak stal hartowana, wybór odpowiednich narzędzi i materiałów jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości wykończenia powierzchni oraz długiej żywotności narzędzi. Zastosowanie azotku boru w produkcji narzędzi skrawających jest zgodne z najlepszymi praktykami przemysłowymi, które podkreślają znaczenie użycia materiałów najwyższej jakości dla osiągnięcia optymalnych wyników w obróbce. W związku z tym, wybór płytek wykonanych z regularnego azotku boru jest najsensowniejszym rozwiązaniem w kontekście wymiany płytek w narzędziach skrawających.
Wybór materiałów do produkcji narzędzi skrawających jest kluczowy dla efektywności procesów obróbczych. Wybór stali hartowanej jako materiału na płytki skrawające nie jest odpowiedni, ponieważ mimo że stal hartowana charakteryzuje się dużą twardością, jej odporność na ścieranie i stabilność termiczna są znacznie gorsze w porównaniu do supertwardych materiałów, takich jak azotek boru. Stal hartowana może ulegać deformacjom i skruszeniu w warunkach intensywnej obróbki. Z kolei cermetal, będący mieszaniną ceramiki i metalu, również nie zapewnia odpowiednich właściwości twardości i odporności na wysokotemperaturowe warunki pracy, co ogranicza jego zastosowanie w narzędziach skrawających. W przypadku węglika spiekanego, chociaż jest to materiał znany z wysokiej twardości, jego struktura może nie zapewniać optymalnych parametrów skrawania w porównaniu do azotku boru. Często błędne wnioski dotyczące wyboru materiałów wynikają z uproszczonego postrzegania ich właściwości. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji kierować się nie tylko twardością, ale również innymi parametrami, takimi jak odporność na ścieranie, stabilność termiczna oraz podatność na pękanie. Dlatego wybór regularnego azotku boru jako materiału na płytki skrawające jest uzasadniony pod względem technologicznym i zgodny z normami jakościowymi w przemyśle obróbczy.