Polichlorek winylu (PVC) jest materiałem, który nie jest stosowany do produkcji narzędzi skrawających, ponieważ jego właściwości mechaniczne oraz termiczne nie są odpowiednie do tak wymagających aplikacji. Narzędzia skrawające muszą charakteryzować się dużą twardością, odpornością na ścieranie oraz stabilnością w wysokich temperaturach, co jest kluczowe w procesach obróbczych. PVC, będąc tworzywem sztucznym, ma niską twardość i nie wytrzymuje wysokich temperatur, co sprawia, że nie może być używane w zastosowaniach, gdzie wymagana jest wydajność skrawania metali czy innych twardych materiałów. Przykładem odpowiednich materiałów do wytwarzania narzędzi skrawających są diamenty, które dzięki swojej ekstremalnej twardości są wykorzystywane w narzędziach do cięcia twardych materiałów, takich jak ceramika czy kompozyty. Azotek boru i węglik krzemu również są stosowane w narzędziach skrawających ze względu na swoje korzystne właściwości, oferując odporność na wysokie temperatury i ścieranie, co jest kluczowe w przemyśle obróbczy.
Diament, azotek boru oraz węglik krzemu to materiały, które powszechnie stosuje się w produkcji narzędzi do obróbki skrawaniem, a ich wybór wynika z unikalnych właściwości mechanicznych, które odpowiadają wymaganiom stawianym narzędziom skrawającym. Diament, będący najtwardszym znanym materiałem, jest wykorzystywany w narzędziach skrawających do obróbki twardych materiałów, takich jak ceramika czy kompozyty. Jego zastosowanie gwarantuje długą żywotność narzędzi oraz efektywność w obróbce precyzyjnej. Azotek boru, jako materiał o wysokiej twardości i odporności na wysokie temperatury, znajduje zastosowanie w narzędziach skrawających, które muszą pracować w trudnych warunkach. Z kolei węglik krzemu jest często wykorzystywany w narzędziach do cięcia metali oraz w procesach szlifowania, oferując korzystny stosunek twardości do wytrzymałości. Wybór niewłaściwego materiału, takiego jak PVC, do wytwarzania narzędzi skrawających jest klasycznym błędem w myśleniu o obróbce materiałów. PVC, będąc tworzywem sztucznym, nie tylko nie spełnia wymagań dotyczących twardości, ale także ma ograniczenia termiczne, co oznacza, że nie wytrzymuje wysokich temperatur generowanych w trakcie procesów skrawania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie materiały są odpowiednie do konkretnych zastosowań w przemyśle, co pozwoli na skuteczniejszą obróbkę i dłuższą żywotność narzędzi.