Aby obliczyć liczbę kół zębatych, które operator frezarki obwiedniowej wykona w ciągu 5 dni roboczych, należy najpierw ustalić, ile czasu zajmuje wyprodukowanie jednej otoczki. Wytworzenie pakietu składającego się z 10 otoczek zajmuje 2,5 godziny, co oznacza, że jedna otoczka wymaga 0,25 godziny (2,5 godziny / 10 otoczek). Dzienny czas pracy wynoszący 8 godzin, po odjęciu 30 minut przerwy, daje 7,5 godziny pracy dziennie. W ciągu 5 dni pracy operator ma więc 5 dni * 7,5 godziny = 37,5 godziny pracy. Teraz dzielimy całkowity czas pracy przez czas produkcji jednej otoczki: 37,5 godziny / 0,25 godziny na otoczkę = 150 otoczek. Odpowiedź 150 sztuk jest zatem poprawna. W praktyce takie obliczenia są używane w planowaniu produkcji, aby efektywnie zarządzać czasem pracy operatorów i zapewnić ciągłość procesu produkcyjnego. Ustalanie norm czasowych dla różnych operacji wytwórczych to kluczowy element optymalizacji działań w zakładach produkcyjnych.
Przy analizie problemu dotyczącego produkcji kół zębatych, ważne jest zrozumienie, że podejście oparte na błędnych założeniach może prowadzić do niepoprawnych wyników. Najczęściej popełnianym błędem przy takich obliczeniach jest niewłaściwe szacowanie czasu produkcji. Niekiedy, zamiast obliczyć czas potrzebny na wytworzenie jednej otoczki, można błędnie założyć, że czas ten jest równy całkowitemu czasowi produkcji podzielonemu przez liczbę dni roboczych, co prowadzi do zaniżenia oczekiwanej liczby wyprodukowanych elementów. Dodatkowo, nie uwzględnienie czasu przerwy w obliczeniu dziennego czasu pracy to kolejny typowy błąd. W rezultacie, jeśli nie uwzględnimy przerwy, można wyliczyć, że operator pracuje 8 godzin dziennie, co skutkuje znacznym zawyżeniem liczby wyprodukowanych otoczek. Tego rodzaju błędy są szczególnie krytyczne w kontekście planowania produkcji, gdzie precyzyjne normowanie czasu pracy jest kluczowe dla efektywności procesów. Zrozumienie zasadności obliczeń, jak również ich praktycznych zastosowań w kontekście optymalizacji produkcji, jest niezbędne dla poprawnego prowadzenia działalności produkcyjnej.