Termoplastyczne tworzywa sztuczne, takie jak polietylen, polipropylen czy polistyren, mają zdolność do wielokrotnego przetwarzania w procesie wytłaczania. W przeciwieństwie do innych typów tworzyw, termoplasty mogą być podgrzewane i formowane, a następnie schładzane, co pozwala na ich ponowne użycie w kolejnych cyklach produkcyjnych. Przykładem może być recykling odpadów z produkcji opakowań plastikowych, które są przetwarzane na granulat i ponownie wykorzystane w procesie wytłaczania do produkcji nowych opakowań lub elementów konstrukcyjnych. W kontekście standardów branżowych, recykling termoplastów jest zgodny z normami ISO 14021, które dotyczą oznaczania produktów pod względem ich przyjazności dla środowiska. Właściwe przetwarzanie tych materiałów przyczynia się nie tylko do oszczędności surowców, ale także do redukcji odpadów i ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko. Z tego powodu, termoplasty są preferowane w wielu branżach, które dążą do zrównoważonego rozwoju i efektywności surowcowej.
Tworzywa termoutwardzalne, takie jak epoksydy, poliuretany lub żywice fenolowe, są materiałami, które po procesie utwardzania nie mogą być poddawane wytłaczaniu ani innym formom przetwarzania. Charakteryzują się one trwałą strukturą, co oznacza, że ich fizyczne właściwości zostają trwale zdefiniowane po utwardzeniu. Działania mające na celu ponowne przetwarzanie tych materiałów są złożone i często nieefektywne, przez co są one uznawane za odpady. W podobny sposób fotoutwardzalne materiały, takie jak niektóre żywice UV, również nie mogą być przetwarzane ponownie; ich utwardzenie zachodzi pod wpływem promieniowania UV, co skutkuje trwałym wiązaniem chemicznym. Chemoutwardzalne tworzywa, które utwardzają się pod wpływem reakcji chemicznych, również nie podlegają procesowi wytłaczania po zakończeniu utwardzenia. Takie błędne podejście do klasyfikacji tworzyw może prowadzić do nieefektywnego zarządzania odpadami oraz nieprawidłowego stosowania materiałów w produkcji. Osoby często mylnie zakładają, że wszystkie tworzywa sztuczne mogą być poddawane recyklingowi, co jest dalekie od prawdy, ponieważ wymaga to odpowiedniej technologii oraz właściwych procesów przetwórczych. Właściwa klasyfikacja i zrozumienie właściwości materiałów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami i minimalizacji wpływu na środowisko.