S275N to gatunek stali konstrukcyjnej o podwyższonej wytrzymałości, który jest powszechnie zalecany do stosowania w konstrukcjach spawanych. Charakteryzuje się on dobrą plastycznością oraz odpowiednią odpornością na obciążenia statyczne i dynamiczne. W praktyce, stal S275N jest często wykorzystywana w budownictwie, na przykład przy wznoszeniu mostów, hal przemysłowych czy też w konstrukcjach stalowych. Zastosowanie w spawaniu wynika z możliwości łatwego łączenia jej elementów, co jest kluczowe w procesach montażowych. Dodatkowo, stal S275N spełnia normy EN 10025, które definiują wymagania dla stali konstrukcyjnych, co czyni ją bezpiecznym i sprawdzonym materiałem w obszarze budownictwa. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że dzięki niskiej zawartości węgla, stal ta ma dobrą zgrzewalność, co pozwala na skuteczne łączenie w różnych metodach spawania.
Wybór niewłaściwego gatunku stali do konstrukcji spawanych może prowadzić do poważnych problemów technicznych i bezpieczeństwa. Gatunek 41Cr4 to stal stopowa, która zawiera chrom i jest bardziej odpowiednia do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka twardość i odporność na zużycie, a niekoniecznie do konstrukcji, które są spawane. Takie materiały mogą być problematyczne podczas procesu spawania, gdyż ich skład chemiczny może prowadzić do pęknięć i osłabienia w miejscach złącza. E335 to stal o wyższej zawartości węgla, co przyczynia się do jej zwiększonej twardości, ale również czyni ją trudniejszą do spawania, co nie jest zalecane w przypadku konstrukcji, w których istotne jest połączenie elastyczności i odporności na obciążenia. Stal C55, mimo że ma dobre właściwości mechaniczne, jest głównie stosowana w produkcji narzędzi i elementów maszynowych, a nie jest przeznaczona do zastosowań konstrukcyjnych, gdzie kluczowe są dobre właściwości spawalnicze i możliwość formowania w różnych warunkach. Ważne jest, aby przy wyborze materiału do spawania kierować się normami oraz dobrymi praktykami branżowymi, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.