Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń

Odpowiedzi takie jak stop ołowiu z cyną, stop żelaza z węglem oraz stop miedzi z cynkiem nie spełniają wymagań dotyczących konstrukcji odpornej na korozję, charakteryzującej się wysoką wytrzymałością przy minimalnej masie. Stop ołowiu z cyną, znany głównie z zastosowania w lutowaniu, ma znaczną gęstość oraz niską odporność na korozję, co czyni go mało praktycznym wyborem w konstrukcjach narażonych na ekstremalne warunki. Stop żelaza z węglem, który tworzy stal, jest często stosowany ze względu na swoją wytrzymałość, jednak stal ma tendencję do korodowania, jeśli nie jest odpowiednio zabezpieczona, co czyni ją mniej odpowiednią w porównaniu z tytanem. Z kolei stop miedzi z cynkiem, czyli brąz, choć wykazuje dobrą odporność na korozję, jest cięższy i mniej wytrzymały niż stop tytanu z aluminium. Często błędnie zakłada się, że materiały powszechnie stosowane w budownictwie lub przemyśle metalowym będą odpowiednie do każdego zastosowania, co może prowadzić do niewłaściwych wyborów materiałowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy materiał ma swoje specyficzne właściwości, które decydują o jego zastosowaniach, a wybór niewłaściwego stopu może skutkować nieefektywnością, a nawet awarią konstrukcji.