Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń

Odpowiedzi takie jak stal szybkotnąca, węglik boru oraz azotek tytanu, chociaż stosowane w narzędziach skrawających, nie są odpowiednimi wyborami przy prędkościach skrawania od 100 do 200 m/min. Stal szybkotnąca, mimo wysokiej twardości, charakteryzuje się niższą odpornością na wysokie temperatury, co może prowadzić do szybszego zużycia narzędzia. W przypadku toczenia, gdzie generowane są znaczne ilości ciepła, stal szybkotnąca traci swoje właściwości skrawne, co jest niepożądane w procesach wymagających precyzji. Węglik boru, chociaż twardy, nie jest powszechnie stosowany w narzędziach skrawających, gdyż jego właściwości mechaniczne są niewystarczające do wytrzymania warunków obróbczych w tej prędkości. Z kolei azotek tytanu, będący materiałem ceramicznym, jest stosowany jako powłoka ochronna, a nie jako samodzielne ostrze. Jego zastosowanie przy wysokich prędkościach skrawania może prowadzić do pęknięć i uszkodzeń narzędzi. W kontekście obróbczych standardów branżowych, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla efektywności i jakości procesów skrawania. Dlatego zastosowanie węglików spiekanych jest nie tylko zalecane, ale wręcz konieczne w zestawieniu z wymaganiami stawianymi przez nowoczesny przemysł.