Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń

Azotowanie, cyjanowanie i nawęglanie to inne formy obróbki cieplnej, ale różnią się znacznie od hartowania i mają inne cele. Azotowanie polega na wprowadzeniu azotu do powierzchni stali, co zwiększa jej odporność na zużycie oraz korozję, ale nie zmienia zasadniczo wewnętrznej struktury jak w przypadku hartowania. Jest to proces bardziej ukierunkowany na powierzchnię, a nie na całą grubość elementu, co czyni go mniej odpowiednim dla zębów kół zębatych, które muszą być twarde w całej objętości. Cyjanowanie to proces, który polega na wprowadzeniu węgla i azotu do stali, co również wpływa na twardość, jednakże jest to technika stosunkowo mniej popularna w nowoczesnej produkcji, a także ma ograniczone zastosowanie w porównaniu do hartowania. Nawęglanie natomiast to proces, w którym stal jest poddawana działaniu gazu bogatego w węgiel, co prowadzi do zwiększenia twardości warstwy powierzchniowej, ale nie zapewnia tej samej głębokości twardości jak hartowanie. Często mylone jest podejście do różnorodności procesów obróbczych, co prowadzi do błędnych wniosków o ich przydatności i efektywności w konkretnych aplikacjach, takich jak zęby kół zębatych, których integralność strukturalna jest kluczowa dla ich funkcji.