Cyjanowanie to proces nasycania warstwy wierzchniej metalu atomami węgla oraz azotu, co pozwala uzyskać twardą, odporną na zużycie powierzchnię. Proces ten jest stosowany głównie w przemyśle motoryzacyjnym oraz produkcji narzędzi skrawających, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość na ścieranie. W cyjanowaniu wykorzystuje się cyjanki, które przenikają do struktury materiału w wysokotemperaturowym środowisku. Dzięki temu uzyskuje się powierzchnię o zwiększonej twardości oraz odporności na korozję. W praktyce, cyjanowanie jest często stosowane do obróbki stalowych części, takich jak zębatki, wały oraz śruby, co znacząco wpływa na ich trwałość i funkcjonalność. Dobre praktyki w wykonywaniu cyjanowania obejmują dokładne przygotowanie powierzchni przed procesem, co zapewnia równomierne nasycenie oraz optymalne właściwości mechaniczne przetworzonych elementów. Standardy stosowane w branży, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości procesów obróbczych, w tym cyjanowania, dla zapewnienia odpowiedniej wydajności i bezpieczeństwa produktów.
Azotonowanie to proces, który polega na nasyceniu warstwy wierzchniej metalu atomami azotu, a nie węgla, co prowadzi do zwiększenia twardości, jednak nie łączy tych dwóch pierwiastków. Z kolei azotonasiarczanie to technika, w której obróbka polega na jednoczesnym nasycaniu powierzchni azotem i siarką, co również nie dotyczy węgla. Borowanie, z drugiej strony, jest procesem, który wykorzystuje bor do nasycenia stali, co prowadzi do poprawy twardości, ale nie wprowadza ani węgla, ani azotu w sposób, w jaki dzieje się to w cyjanowaniu. W związku z tym, odpowiedzi te są mylące, ponieważ koncentrują się na jednym z pierwiastków, ignorując istotny aspekt wprowadzenia obu, co jest kluczowe dla cyjanowania. Często występującym błędem myślowym jest skupienie się jedynie na jednym elemencie składowym procesu obróbczej, co prowadzi do błędnych wniosków o jego funkcjonalności i zastosowaniu. Zrozumienie całej gamy procesów nasycających jest istotne dla prawidłowego doboru technologii w zależności od wymagań aplikacji, a także dla optymalizacji właściwości mechanicznych i chemicznych obrabianych materiałów.