Kwalifikacja: MEC.09 - Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń

Azotonowanie to proces, który polega na nasyceniu warstwy wierzchniej metalu atomami azotu, a nie węgla, co prowadzi do zwiększenia twardości, jednak nie łączy tych dwóch pierwiastków. Z kolei azotonasiarczanie to technika, w której obróbka polega na jednoczesnym nasycaniu powierzchni azotem i siarką, co również nie dotyczy węgla. Borowanie, z drugiej strony, jest procesem, który wykorzystuje bor do nasycenia stali, co prowadzi do poprawy twardości, ale nie wprowadza ani węgla, ani azotu w sposób, w jaki dzieje się to w cyjanowaniu. W związku z tym, odpowiedzi te są mylące, ponieważ koncentrują się na jednym z pierwiastków, ignorując istotny aspekt wprowadzenia obu, co jest kluczowe dla cyjanowania. Często występującym błędem myślowym jest skupienie się jedynie na jednym elemencie składowym procesu obróbczej, co prowadzi do błędnych wniosków o jego funkcjonalności i zastosowaniu. Zrozumienie całej gamy procesów nasycających jest istotne dla prawidłowego doboru technologii w zależności od wymagań aplikacji, a także dla optymalizacji właściwości mechanicznych i chemicznych obrabianych materiałów.