Żeliwo ciągliwe, znane także jako żeliwo modyfikowane, jest wytwarzane poprzez przetwarzanie żeliwa białego, które ma wysoką zawartość węgla i niską zawartość grafitu. Proces ten polega na odtlenieniu, a następnie dodaniu odpowiednich stopów, takich jak magnez, co prowadzi do utworzenia grafitu w formie sferoidalnej. Żeliwo ciągliwe charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi, takimi jak wysoka wytrzymałość na rozciąganie oraz dobre właściwości plastyczne, co czyni je idealnym materiałem do produkcji części maszyn, elementów konstrukcyjnych oraz w zastosowaniach w przemyśle motoryzacyjnym. Zgodnie z normą EN 1563, żeliwo ciągliwe posiada oznaczenie materiałowe, co pozwala na identyfikację jego właściwości i zastosowań. W praktyce, jego zastosowanie obejmuje produkcję elementów, które muszą wytrzymać duże obciążenia i jednocześnie być odporne na pękanie.
Odpowiedzi wskazujące na żeliwo szare, sferoidalne lub modyfikowane jako źródło żeliwa ciągliwego są mylne z kilku powodów. Żeliwo szare, które zawiera grafit w formie płatkowej, nie jest przetwarzane w ten sposób, ponieważ jego struktura nie sprzyja uzyskaniu pożądanych właściwości mechanicznych. Żeliwo szare ma korzystne właściwości odlewnicze, ale jest kruche i nie wytrzymuje dużych naprężeń. Z kolei żeliwo sferoidalne, znane jako żeliwo inne niż ciągliwe, jest wynikiem modyfikacji żeliwa szarego, ale nie jest bezpośrednim źródłem żeliwa ciągliwego. W rzeczywistości, żeliwo sferoidalne jest bardziej zbliżone do żeliwa ciągliwego, jednak jest produkowane z żeliwa szarego, a nie białego. Wreszcie, pojęcie żeliwa modyfikowanego nie powinno być mylone z żeliwem ciągliwym, ponieważ odnosi się do szerszej kategorii materiałów, które mogą być modyfikowane w różny sposób. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi rodzajami żeliwa jest kluczowe dla prawidłowego doboru materiałów w procesie projektowania i produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.