Element termoelektryczny działa na zasadzie powstawania kontaktowej różnicy potencjałów, co jest efektem Seebecka. Zjawisko to występuje, gdy dwa różne metale są ze sobą połączone i występuje różnica temperatur, co skutkuje generowaniem napięcia. To napięcie można wykorzystać do pomiaru temperatury lub generacji energii elektrycznej. Na przykład, termoelektryczne czujniki temperatury, takie jak termopary, są szeroko stosowane w przemyśle do monitorowania procesów oraz w urządzeniach pomiarowych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. Dodatkowo, elementy termoelektryczne są wykorzystywane do chłodzenia w aplikacjach, które wymagają efektywnego usuwania ciepła, w tym w elektronice, gdzie nadmiar ciepła może wpływać na wydajność i żywotność komponentów. Zastosowanie tych urządzeń jest zgodne z normami przemysłowymi, co potwierdza ich niezawodność i efektywność.
Wybierając termistor, można wprowadzić się w błąd przez mylną interpretację działania tego elementu. Termistor działa na zasadzie zmiany oporu elektrycznego w zależności od temperatury, jednak nie generuje napięcia na podstawie różnicy potencjałów dwóch różnych metali. Jego zastosowanie obejmuje głównie czujniki temperatury w układach elektronicznych, ale nie ma związku z efektem Seebecka. Z kolei pirometr, który również może być mylnie wskazany jako odpowiedź, jest narzędziem wykorzystywanym do bezdotykowego pomiaru temperatury, lecz opiera się na pomiarze promieniowania cieplnego, a nie na różnicy potencjałów między metalami. Element bimetaliczny, pomimo że wykorzystywany do pomiaru temperatury, działa na zasadzie różnicy rozszerzalności cieplnej dwóch metali, co prowadzi do zginania się elementu, ale także nie wykorzystuje efektu Seebecka. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego doboru czujników w aplikacjach przemysłowych, gdzie precyzja i specyfika pomiarów mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesów produkcyjnych.