Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych

Silniki elektryczne różnią się między sobą konstrukcją i zasadą działania, co ma bezpośredni wpływ na ich charakterystyki, w tym moment obrotowy. Synchroniczne silniki prądu przemiennego, mimo że mają swoje zastosowania w przemyśle, nie są optymalne tam, gdzie wymagana jest wysoka wartość momentu rozruchowego. Ich działanie opiera się na synchronizacji wirnika z polem magnetycznym, co może prowadzić do problemów z rozruchem przy dużych obciążeniach. Z drugiej strony, silniki bocznikowe prądu stałego również nie osiągają tak dużego momentu rozruchowego jak silniki szeregowe, gdyż ich uzwojenie wzbudzenia jest podłączone równolegle do wirnika, co skutkuje mniejszym prądem wzbudzenia w momentach startowych. Asynchroniczne silniki prądu przemiennego, znane ze swojej prostoty i niezawodności, także nie potrafią generować momentu rozruchowego porównywalnego z silnikami szeregowymi. Ich charakterystyka rozruchowa jest opóźniona z powodu braku prądu wzbudzenia w stanie spoczynku. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w inżynierii, ponieważ dobór odpowiedniego silnika do konkretnych zastosowań może zadecydować o efektywności i wydajności systemu. Z tego powodu, w obszarach, gdzie wysoka siła rozruchowa jest niezbędna, zaleca się stosowanie silników szeregowych prądu stałego jako najbardziej odpowiedniego rozwiązania.