Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych

Wybór odpowiedzi dotyczących metod TIG, MIG czy SAW wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania gazów w procesach spawania. Metoda TIG (Tungsten Inert Gas) opiera się na użyciu tungstenowego elektrody oraz gazu obojętnego, takiego jak argon, co oznacza brak zastosowania gazu chemicznie aktywnego. To sprawia, że metoda TIG nie jest odpowiednia do spawania materiałów podatnych na utlenianie, co czyni ją bardziej skomplikowaną w kontekście spawania stali konstrukcyjnych. Metoda MIG, podobnie jak TIG, także posługuje się gazami obojętnymi, co eliminuje możliwość wpływania aktywnych gazów na proces spawania. Na dodatek, w metodzie SAW (Submerged Arc Welding) stosuje się spawanie pod topnikiem, gdzie gaz nie jest kluczowym elementem procesu, co czyni tę metodę mniej elastyczną w kontekście zastosowań wymagających aktywnych gazów. Zrozumienie różnic między tymi technikami oraz ich odpowiednim zastosowaniem jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości spoin. W praktyce, wybór odpowiedniej metody spawania powinien być podyktowany specyfiką materiałów oraz wymaganiami technologicznymi danego projektu, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami branżowymi.