Wybór modułowego sterownika PLC o konfiguracji DI32/DO16 oraz AI4 jest trafny, ponieważ w układzie mechatronicznym znajdują się 18 czujników binarnych, 4 przetworniki analogowe oraz 11 elementów wykonawczych sterowanych dwustanowo. Konfiguracja DI32 zapewnia wystarczającą liczbę wejść cyfrowych, umożliwiając podłączenie wszystkich czujników binarnych oraz pozostawiając rezerwę dla dodatkowych. 16 wyjść cyfrowych (DO16) jest wystarczające do obsługi 11 elementów wykonawczych, co również pozwala na rozbudowę systemu w przyszłości. Dodatkowo, 4 wejścia analogowe (AI4) są odpowiednie do obsługi przetworników, co daje możliwość monitorowania i analizowania sygnałów analogowych, co jest niezbędne w wielu aplikacjach mechatronicznych. Przykładem zastosowania takiej konfiguracji mogą być systemy automatyki przemysłowej, gdzie złożone procesy wymagają zarówno analizy sygnałów analogowych, jak i sterowania różnorodnymi urządzeniami wykonawczymi.
Wybór niewłaściwej konfiguracji w systemie PLC może prowadzić do niedopasowania pomiędzy wymaganiami układu a rzeczywistymi możliwościami sterownika. Na przykład, konfiguracje takie jak DI16/DO16 oraz AI2 nie są odpowiednie, ponieważ mają zbyt małą liczbę wejść cyfrowych i analogowych. Minimalna liczba wejść cyfrowych wymagana w przedstawionym układzie wynosi 18, a więc DI16 byłoby niewystarczające. Podobnie, ograniczenie do 2 wejść analogowych w AI2 uniemożliwiłoby podłączenie wszystkich 4 przetworników, co może prowadzić do niemożności monitorowania krytycznych parametrów procesu. Innym działaniem, które może wydawać się logiczne, jest wybór DI32/DO8 oraz AI2. Choć DI32 spełnia wymagania dotyczące liczby wejść cyfrowych, ograniczenie wyjść cyfrowych do 8 nie pozwoliłoby na kontrolowanie wszystkich 11 elementów wykonawczych, co może skutkować nieefektywnym działaniem układu. Z kolei odpowiedź DI16/DO8 oraz AI4 również nie spełnia wymagań, ponieważ 16 wejść cyfrowych nie wystarcza do podłączenia wszystkich czujników. Dobre praktyki w doborze konfiguracji sterowników PLC polegają na zapewnieniu nadmiarowości oraz elastyczności, co pozwala na przyszłą rozbudowę systemu oraz dostosowywanie go do zmieniających się potrzeb. Właściwy dobór elementów w systemie mechatronicznym jest kluczowy dla jego efektywności oraz niezawodności.