Teflon, znany również jako politetrafluoroetylen (PTFE), jest materiałem, który ze względu na swoje unikalne właściwości, jest powszechnie stosowany w produkcji łożysk ślizgowych. Jego niska współczynnik tarcia, wysoka odporność na chemikalia oraz doskonałe właściwości dielektryczne czynią go idealnym wyborem w aplikacjach, gdzie minimalizacja tarcia jest kluczowa. Teflon jest często wykorzystywany w łożyskach w przemyśle motoryzacyjnym oraz w różnych maszynach przemysłowych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i długotrwała niezawodność. W produkcji łożysk ślizgowych Teflon może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi materiałami, co pozwala na osiągnięcie jeszcze lepszych parametrów. Jako materiał o wysokiej wytrzymałości na ściskanie, Teflon może pracować w trudnych warunkach, co jest istotne w kontekście standardów jakości, takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie trwałości i niezawodności komponentów przemysłowych. Dodatkowo, ze względu na swoje właściwości samosmarujące, łożyska wykonane z Teflonu wymagają mniejszej konserwacji, co przekłada się na obniżenie kosztów operacyjnych.
Epoksyt, teflon, polistyren oraz żeliwo białe reprezentują różne materiały, które mogą być używane w różnych kontekstach inżynieryjnych, lecz nie wszystkie z nich są optymalne w produkcji łożysk ślizgowych. Epoksyt to materiał kompozytowy, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością mechaniczną oraz odpornością na chemikalia, ale nie ma właściwości samosmarujących, co jest kluczowe dla łożysk, które wymagają minimalizacji tarcia i zwiększonej trwałości. Polistyren, z drugiej strony, jest materiałem o niskiej wytrzymałości mechanicznej i wysokiej podatności na działanie wysokich temperatur, co czyni go nieodpowiednim w zastosowaniach wymagających dużej odporności. Żeliwo białe, chociaż jest materiałem o dobrej trwałości, nie nadaje się na łożyska ślizgowe, ze względu na swoją sztywność i dużą masę, które mogą prowadzić do zwiększenia oporów tarcia. Często błędem jest utożsamianie materiałów z wysoką wytrzymałością z ich zastosowaniem w łożyskach; w rzeczywistości kluczowe znaczenie mają także ich właściwości tribologiczne, które w przypadku niektórych z wymienionych materiałów są niewystarczające. Zrozumienie różnic w zastosowaniach tych materiałów i ich właściwości jest kluczowe w procesie projektowania komponentów mechanicznych.