Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ układ 1 i układ 3 rzeczywiście umożliwiają płynną regulację napięcia zasilającego silniki prądu stałego. Układ 1, czyli prostownik jednopołówkowy, wykorzystuje zmianę kąta załączenia diody D0 do modulacji napięcia wyjściowego. Tego typu regulacja jest powszechnie stosowana w aplikacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola prędkości silników. Z kolei układ 3, mostek trójfazowy z tyrystorami, pozwala na równie elastyczne sterowanie napięciem dzięki regulacji kąta załączenia tyrystorów. W przemyśle mechatronicznym takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, gdzie płynność i kontrola są kluczowe dla efektywności systemów. Przykładowo, w automatyce przemysłowej można spotkać te układy w napędach silników stosowanych w robotyce czy w pompowaniu cieczy, gdzie zmienna prędkość obrotowa jest wymagana. Dbanie o odpowiednią jakość regulacji napięcia przekłada się na mniejsze zużycie energii oraz dłuższą żywotność komponentów.
Wybór układów 2 i 4, układów 1 i 2 oraz układów 2 i 3 jest nieprawidłowy, ponieważ ich konstrukcja oraz zastosowane komponenty nie pozwalają na efektywną płynną regulację napięcia. Układ 2, będący prostownikiem dwupołówkowym, charakteryzuje się tym, że nie umożliwia zmiany kąta załączenia, co znacznie ogranicza jego funkcjonalność w kontekście regulacji napięcia. Z kolei układ 4, prostownik sześciopulsowy, jest przeznaczony do stabilizacji napięcia na wyjściu, ale nie obsługuje płynnej regulacji, co jest kluczowe w zastosowaniach napędowych. Dość powszechnym błędem myślowym jest mylenie stabilizacji napięcia z jego regulacją; wiele osób zakłada, że każdy typ prostownika, który stabilizuje napięcie, automatycznie nadaje się do regulacji, co jest nieprawdziwe. W praktyce, efektywna regulacja napięcia w systemach zasilania silników prądu stałego wymaga komponentów, które oferują opcję dostosowania kąta załączenia, co jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania prędkością obrotową silników. Zrozumienie różnicy między prostownikami a regulacją jest kluczowe dla prawidłowego doboru układów w systemach mechatronicznych.
