Blok funkcjonalny TONR (Timer On Delay Retentive) jest odpowiedzialny za zapamiętywanie czasu, kiedy nastąpiło przerwanie sygnału na wejściu aktywującym timer. Jego funkcja retencyjna pozwala na zachowanie wartości czasu nawet po ustaniu sygnału, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie trzeba zarejestrować moment wystąpienia zdarzenia i kontynuować jego monitorowanie po jego zakończeniu. Na przykład, w systemach automatyki przemysłowej, gdzie ważne jest kontrolowanie czasów cykli produkcyjnych, TONR umożliwia zarejestrowanie momentu rozpoczęcia cyklu, a następnie analizę danych po jego zakończeniu. Ponadto zgodnie z normą IEC 61131-3, stosowanie odpowiednich bloków funkcjonalnych, takich jak TONR, w programowaniu PLC, wspiera praktyki związane z tworzeniem programów o wysokiej niezawodności i łatwości w diagnostyce. Użycie tego typu bloków zwiększa również czytelność kodu oraz ułatwia późniejsze modyfikacje i rozbudowę aplikacji.
Wybór innego bloku funkcjonalnego, takiego jak TOF (Timer Off Delay) czy TON (Timer On Delay), nie spełnia wymogów związanych z funkcją zapamiętywania czasu wystąpienia przerwania sygnału. Blok TOF jest używany w sytuacjach, gdzie konieczne jest opóźnienie wyłączenia sygnału na podstawie czasowego interwału. Oznacza to, że po zakończeniu sygnału wejściowego, TOF wprowadza opóźnienie przed jego wyłączeniem, co w kontekście pamięci o czasie przerwania nie ma zastosowania. Z kolei blok TON działa na zasadzie zliczania czasu, ale po ustaniu sygnału jego wartość nie zostaje zachowana; jest resetowany. W praktyce oznacza to, że nie ma możliwości analizy czasu przerwania, co może prowadzić do utraty cennych informacji o zdarzeniach w systemie. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych bloków; kluczowe jest zrozumienie, że tylko bloki retencyjne, takie jak TONR, oferują pożądaną funkcjonalność. W automatyce przemysłowej, gdzie czas reakcji ma kluczowe znaczenie, stosowanie niewłaściwych typów timerów może prowadzić do błędnych decyzji operacyjnych oraz obniżenia efektywności całego systemu.