Poprawna odpowiedź to MAC, co oznacza Media Access Control. Adres MAC to unikalny identyfikator przypisywany do interfejsu sieciowego przez producenta, który pozostaje niezmienny przez cały okres użytkowania urządzenia. Dzięki temu adresowi możliwe jest jednoznaczne identyfikowanie urządzeń w sieci lokalnej oraz umożliwienie komunikacji między nimi. Adresy MAC są wykorzystywane w warstwie łącza danych modelu OSI, co czyni je kluczowymi dla działania lokalnych sieci Ethernet. Przykładem zastosowania adresów MAC może być przydzielanie adresów IP w sieci poprzez protokół DHCP, który pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP na podstawie adresów MAC. W praktyce oznacza to, że router identyfikuje urządzenia w sieci, a następnie przydziela im odpowiednie adresy IP, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu sieciami.
Wybór odpowiedzi IP, OSI czy TCP nie oddaje charakterystyki opisanego w pytaniu adresu, którego właściwości są kluczowe dla identyfikacji urządzenia w sieci. Adres IP jest dynamicznie przypisywany przez serwery DHCP i może się zmieniać w trakcie pracy urządzenia, co koliduje z definicją stałego identyfikatora. Z kolei OSI to model teoretyczny, który opisuje różne warstwy komunikacji sieciowej, ale nie jest bezpośrednio związany z typami adresów czy ich przypisywaniem. TCP natomiast to protokół warstwy transportowej, który zapewnia niezawodną komunikację między urządzeniami, lecz również nie pełni funkcji identyfikacji na poziomie sprzętowym. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących adresacji sieciowej. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że adres MAC to fizyczny adres sprzętowy, który jest nadawany przez producenta urządzenia i nie zmienia się, podczas gdy inne adresy, takie jak IP, są zarządzane przez sieci i mogą ulegać zmianom. To sprawia, że nie są one odpowiednie do jednoznacznej identyfikacji urządzeń w takiej samej formie jak adres MAC.