Stan '%Q0.1=1 i %Q0.2=1' jest możliwy do uzyskania w układzie logicznym przedstawionym na rysunku, ponieważ bramka OR, do której podłączone są wejścia %I0.1 oraz %I0.2, pozwala na osiągnięcie stanu wysokiego na wyjściu %Q0.2, gdy przynajmniej jedno z tych wejść jest aktywne. W praktyce oznacza to, że jeśli któreś z wejść %I0.1 lub %I0.2 ma wartość 1, bramka OR wyprodukuje na wyjściu wartość 1. Dodatkowo, w przypadku aktywacji wyjścia Q w układzie SR, które kontroluje stan %Q0.1, uzyskujemy pełną możliwość aktywacji obu wyjść. W zaawansowanych systemach automatyki, takie podejście do projektowania obwodów logicznych i ich analizy jest kluczowe dla optymalizacji działania systemów. Przykładowo, w automatyce przemysłowej, gdzie kontrola procesów opiera się na logicznych stanach, zrozumienie jak reagują różne bramki w różnych konfiguracjach jest podstawą efektywnego projektowania systemów sterowania.
Analizując stany '%Q0.1=0 i %Q0.2=1' oraz '%Q0.1=1 i %Q0.2=0', można zauważyć, że oba te stany są teoretycznie możliwe do uzyskania. Stan '%Q0.1=0 i %Q0.2=1' może wystąpić, gdy bramka OR aktywuje wyjście %Q0.2 z powodu stanu wysokiego na wejściu %I0.2, podczas gdy %I0.1 pozostaje w stanie niskim. To wskazuje na błąd w myśleniu, które prowadzi do wnioskowania, że obydwa wyjścia muszą być jednocześnie wysokie, co nie jest prawdą. Z kolei stan '%Q0.1=1 i %Q0.2=0' może być uzyskany, jeśli stan wyjścia %Q0.2 jest kontrolowany odmiennie, na przykład przez wyłączenie aktywacji bramki OR przy stanie niskim na %I0.2. Tego typu błędy zazwyczaj wynikają z niepełnego zrozumienia działania bramek logicznych i ich interakcji. Kluczowe w takim przypadku jest zrozumienie, że w logicznych układach nie zawsze każde wyjście musi zależeć od wszystkich wejść w danej konfiguracji, a logika OR umożliwia wiele kombinacji stanów. Dlatego przy analizowaniu stanów wyjść, warto skupić się na pełnym zrozumieniu logiki bramek oraz ich możliwych konfiguracji, aby unikać błędnych wniosków.
