Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie silnika prądu stałego w zależności od stanów wyjść Q1 i Q2 sterownika PLC. W momencie, gdy oba wyjścia są wyłączone (Q1 = 0, Q2 = 0), silnik znajduje się w stanie stop. Gdy Q1 jest wyłączone, a Q2 włączone (Q1 = 0, Q2 = 1), silnik obraca się w prawo, co jest standardowym zachowaniem w przypadku tego rodzaju układów. Z kolei, w sytuacji, gdy Q1 jest włączone, a Q2 wyłączone (Q1 = 1, Q2 = 0), silnik obraca się w lewo. Ostatecznie, gdy oba wyjścia są włączone (Q1 = 1, Q2 = 1), silnik ponownie zatrzymuje się, co jest istotnym zabezpieczeniem przed jednoczesnym załączeniem obu przekaźników, które mogłoby prowadzić do uszkodzenia silnika lub elementów układu. Tego typu układy są powszechnie stosowane w automatyce przemysłowej, gdzie kontrola kierunku obrotów silników jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania zautomatyzowanych systemów. Znajomość takich układów oraz ich zachowań jest niezbędna dla inżynierów w obszarze automatyki oraz robotyki, co potwierdzają liczne normy i standardy branżowe, takie jak IEC 61131 dotyczące programowalnych sterowników logicznych.
Niezrozumienie działania układu nawrotnego silnika prądu stałego może prowadzić do błędnych konkluzji na temat jego zachowania w odpowiedzi na stany wyjść sterownika PLC. W przypadku nieprawidłowej odpowiedzi, na przykład A, może wystąpić mylne przekonanie, że włączenie obu wyjść jednocześnie (Q1 = 1, Q2 = 1) może powodować, iż silnik będzie kontynuował obrót w prawo lub lewo. Takie podejście świadczy o braku zrozumienia fundamentalnych zasad działania tego typu układów sterowania. W rzeczywistości, jednoczesne włączenie obydwu wyjść prowadzi do stanu stop, co jest kluczowym zabezpieczeniem zapobiegającym uszkodzeniu silnika. To zrozumienie jest fundamentalne dla pracy z silnikami prądu stałego i powinno być zgodne z najlepszymi praktykami w automatyce, które podkreślają znaczenie zabezpieczeń w układach sterujących. Innym typowym błędem jest interpretowanie stanów Q1 i Q2 jako sygnałów, które mogą działać niezależnie, co nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistym działaniu układu. Układ nawrotny powinien być traktowany jako całość, gdzie każde wyjście ma ściśle określoną rolę i wpływa na całkowity stan silnika. Dlatego kluczowe jest zrozumienie logiki działania takich systemów, aby uniknąć potencjalnych błędów w praktyce inżynierskiej.
