Program 2 jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ implementuje skuteczną blokadę jednoczesnego załączenia K11 i K12. W analizowanej konfiguracji użycie bramki logicznej "NIE" (negacji) w połączeniu z wyjściem K11 pozwala na uzyskanie sygnału niskiego na wejściu bramki "I" w momencie, gdy K11 jest aktywne. Dzięki temu K12 nie może być załączone równocześnie, co jest niezbędne w wielu aplikacjach automatyki przemysłowej, gdzie jednoczesne działanie dwóch urządzeń może prowadzić do awarii lub uszkodzenia systemu. Przykładowo, w systemach bezpieczeństwa, takich jak zarządzanie drzwiczkami awaryjnymi, istotne jest, aby jedno z urządzeń mogło działać tylko wtedy, gdy drugie jest wyłączone, co zapobiega niepożądanym sytuacjom. Implementacja takich blokad jest zgodna z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają stosowanie zasad bezpieczeństwa oraz logiki sterowania w celu minimalizacji ryzyka operacyjnego.
W przypadku niewłaściwych odpowiedzi, jak program 1, 3 i 4, podstawowym błędem jest brak zrozumienia mechanizmu blokady jednoczesnego załączenia K11 i K12. W tych programach nie zastosowano odpowiednich bramek logicznych, które mogłyby zapewnić taką funkcjonalność. Na przykład, w programie 1 mogło się wydawać, że wystarczające są bramki "I" bez dodatkowych negacji, jednakże w rzeczywistości działa to na zasadzie, że obydwa urządzenia mogą być aktywne jednocześnie, co jest sprzeczne z założeniem blokady. W programie 3 mogły być obecne tylko bramki "LUB", które również nie wykluczają jednoczesnego załączenia obu urządzeń. Takie podejście jest klasycznym błędem w projektowaniu układów logicznych, gdzie nie uwzględnia się interakcji pomiędzy różnymi sygnałami. Wreszcie, program 4 mógł używać bramek, które nie są w stanie skutecznie współpracować w kontekście blokady, co prowadzi do nieefektywności i potencjalnych zagrożeń w systemie. Kluczowe jest, aby w takich aplikacjach stosować zasady projektowania oparte na ryzyku oraz myśleć krytycznie o tym, jak różne elementy systemu wpływają na siebie nawzajem.
