W regulacji dwupołożeniowej wartość regulowana oscyluje wokół wartości zadanej w stanie ustalonym, co jest fundamentalnym zjawiskiem w tego typu systemach. Przykładem zastosowania takiej regulacji jest termostat w systemach grzewczych, gdzie urządzenie włącza się i wyłącza, aby utrzymać określoną temperaturę. Oscylacje te wynikają z faktu, że system włącza się, gdy temperatura spada poniżej ustawionej wartości, a następnie wyłącza, gdy osiągnie wartość zadaną. Ta cecha regulacji dwupołożeniowej jest szczególnie istotna w kontekście systemów, gdzie precyzyjne dostosowanie wartości regulowanej jest kluczowe, jednak należy pamiętać, że zbyt intensywna oscylacja może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne zużycie energii. W praktyce, aby zminimalizować te oscylacje, inżynierowie mogą implementować dodatkowe algorytmy regulacji, takie jak PID, które mogą poprawić stabilność systemu, jednak w przypadku prostych aplikacji regulacja dwupołożeniowa może być wystarczająca.
W kontekście regulacji dwupołożeniowej, niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad działania takich systemów. Stwierdzenie, że istnieje możliwość uzyskania zerowego uchybu, jest mylne, ponieważ w regulacji dwupołożeniowej zawsze występują oscylacje wokół wartości zadanej. Gdy system jest załączany i wyłączany, wartość regulowana nie osiąga jedynie stanu ustalonego, ale oscyluje wokół niego z powodu opóźnień i inercji obiektu regulowanego. Kolejnym nieprawidłowym stwierdzeniem jest to, że w regulacji dwupołożeniowej nie uzyskuje się zerowania średniej wartości błędu. W rzeczywistości, choć średni błąd może być minimalizowany, to wprowadzenie oscylacji powoduje, że błąd nie jest zerowy. Dodatkowo, twierdzenie, że zadowalającą wartość regulacji uzyskuje się tylko dla obiektów o małej inercji, również jest nieprecyzyjne. Regulacja dwupołożeniowa można stosować także w obiektach o dużej inercji, lecz w takich przypadkach mogą być wymagane dodatkowe techniki stabilizacji, aby zredukować oscylacje. Typowe błędy myślowe w analizie regulacji dwupołożeniowej często wynikają z ignorowania dynamiki systemu oraz niepełnego zrozumienia wpływu inercji na odpowiedź systemu.