Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

W branży transportowej łatwo się pogubić w tych wszystkich nazwach dokumentów, bo często brzmią do siebie podobnie albo są mylone ze względu na zbliżony cel, czyli kontrolę nad przepływem towarów. Sztauplan to dokument czysto techniczny – pokazuje rozmieszczenie ładunku na statku, co jest ważne dla bezpieczeństwa i stateczności jednostki, ale nie ma żadnej wartości prawnej w kontekście przekazania własności towaru czy potwierdzenia odbioru. Manifest ładunkowy natomiast to zestawienie wszystkich przesyłek na statku, służy głównie celnikom oraz służbom portowym i nie jest dowodem zawarcia umowy przewozu ani prawem do rozporządzania ładunkiem. Kwit sternika, albo inaczej receipt of mate, to dokument potwierdzający przyjęcie towaru na pokład przez oficera statku, ale on jeszcze nie daje podstaw do rozporządzania ładunkiem – to taki tymczasowy dowód, zanim zostanie wystawiony właściwy konosament. Niestety często słyszę, że ktoś myli manifest z konosamentem, bo oba są związane z przewozem morskim, lecz pełnią całkowicie różne funkcje. Moim zdaniem jest to efekt pobieżnego traktowania dokumentacji w logistyce, a to już poważny błąd. Tylko konosament spełnia równocześnie rolę umowy, pokwitowania i dokumentu przenoszącego prawa do towaru. W praktyce, jeśli ktoś poprosi o Bill of lading, a przyniesiemy mu sztauplan albo manifest, to narazimy się na spore nieporozumienie i najczęściej odmowę wydania ładunku. Właśnie dlatego tak ważne jest jasne rozróżnianie tych dokumentów i ich właściwego zastosowania w codziennej pracy.