Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Analizując to zadanie, warto się zatrzymać przy zasadzie wyznaczania namiaru na prawy trawers – tu wiele osób często się gubi. Typowy błąd to nieuwzględnienie, że trawers oznacza kierunek prostopadły do osi statku, a więc zawsze jest to kurs statku plus 90º dla prawej burty. Dla kursu rzeczywistego 135º daje to 225º. Jednak na tym etapie większość zdających gubi się przy stosowaniu poprawek. Zamieszanie zwykle pojawia się przy zamianie znaków – poprawka żyrokompasu −5º oznacza, że żyrokompas pokazuje wynik o 5º za mały. Musimy więc do otrzymanego namiaru rzeczywistego dodać wartość poprawki (czyli w sumie plus 5º, bo poprawka jest ujemna). Jeśli ktoś wskazał 220º lub 050º, zapewne pominął dodanie poprawki lub źle zinterpretował pojęcie trawersu. Co więcej, 230º i 040º to przypadki, gdzie możliwe jest, że ktoś pomylił burty albo źle zorientował się z kierunkiem – bo lewy trawers byłby o 90º w drugą stronę. Kolejny częsty błąd to branie pod uwagę samego kursu, a nie rzeczywistego namiaru na cel – na morzu takie pomyłki niestety generują potem poważne rozbieżności w nawigacji. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrze jest każdorazowo rozrysować sobie sytuację na kartce lub na mapie, zwłaszcza jeśli jeszcze nie czuje się tych kątów i poprawek „w palcach”. Dobre praktyki nawigacyjne wymagają, żeby nie tylko znać wzory, ale rozumieć, po co i jak je stosujemy – a nad tym właśnie większość adeptów żeglugi powinna popracować. W tym zadaniu tylko prawidłowe użycie poprawek prowadzi do poprawnego namiaru, wszelkie uproszczenia lub zgadywanie kończą się typowymi błędami obliczeniowymi, które potem potrafią naprawdę sporo namieszać na wachcie.