Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Na metrycznych mapach nawigacyjnych Admiralicji Brytyjskiej można znaleźć kilka kolorów, każdy z nich pełni określoną funkcję i pomaga żeglarzom oraz nawigatorom właściwie ocenić warunki na danym akwenie. Wbrew pozorom, żółty i niebieski mają zupełnie inne znaczenie niż obszary zalewane okresowo podczas przypływów i odpływów. Żółty zazwyczaj odnosi się do lądu stałego, czyli miejsc, które są praktycznie zawsze nad wodą – wybrzeża, wyspy czy piaszczyste łachy, które nigdy nie znikają pod wodą, nawet podczas najwyższych przypływów. Kolor niebieski natomiast to woda, ale – i tu jest haczyk – przedstawia różne głębokości. Ciemniejszy odcień oznacza głębsze miejsca, a jaśniejszy płycizny, jednak nie mówi nic o tym, czy obszar jest okresowo zalewany, czy nie. Pomarańczowy praktycznie nie występuje na oficjalnych mapach nawigacyjnych, przynajmniej w kontekście prezentacji terenów pływowych, dlatego wybór tego koloru może wynikać raczej z myślenia intuicyjnego albo skojarzenia z ostrzegawczymi barwami. Z mojego doświadczenia wynika, że często popełnianym błędem jest też utożsamianie barw map z kolorami, których używamy w codziennym życiu – na przykład żółty kojarzy się z piaskiem i plażą, a zielony rzadziej z wodą, co może prowadzić do błędnych wniosków. Warto pamiętać, że w kartografii morskiej obowiązują konkretne standardy, w tym ustalenia IHO, które mają na celu jednoznaczną interpretację – dlatego tylko zieleń oznacza obszary, które są zmienne w zależności od stanu pływu. Rozróżnienie tych kolorów i ich znaczenia to podstawa bezpiecznej i profesjonalnej nawigacji, szczególnie na akwenach z dużymi amplitudami pływów.