Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

W branży logistycznej i portowej zarządzanie ładunkami niebezpiecznymi to codzienność, jednak szczególnie ważne jest zrozumienie podziału na kategorie i związanych z nimi restrykcji. Wybierając kategorię W, S lub B, można ulec złudzeniu, że każda z nich jest bardziej niebezpieczna od pozostałych, jednak to kategoria O jest definiowana jako „ładunki szczególnie niebezpieczne”. Często spotykany błąd polega na myleniu tych oznaczeń – litera W może kojarzyć się z wybuchowością (od ang. „war”), B z bronią lub substancjami biologicznymi, a S z substancjami toksycznymi, ale w portowej klasyfikacji według IMDG Code i polskich przepisów to właśnie kategoria O obejmuje najbardziej restrykcyjnie traktowane materiały, jak materiały wybuchowe, silnie toksyczne oraz łatwo reagujące chemicznie substancje. Typowym błędem jest zakładanie, że porty nie mogą składować żadnych ładunków niebezpiecznych – w praktyce znaczna część z nich jest przechowywana na specjalnie wydzielonych placach, w bezpiecznych warunkach i pod ścisłym nadzorem. Dobrą praktyką branżową jest każdorazowe sprawdzenie aktualnych wytycznych IMDG i przepisów lokalnych, bo w zależności od klasy ryzyka stosuje się różne ograniczenia. Z mojego doświadczenia, uczniowie często zapominają, że nawet bardzo groźne substancje można czasowo magazynować w porcie, jeśli tylko nie należą do tej jednej, szczególnej kategorii. Podsumowując, to kategoria O wyznacza tutaj twardą granicę bezpieczeństwa – właśnie z uwagi na potencjalne skutki awarii lub zagrożenie życia i środowiska.