Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Temat łącznika Kentera bywa mylący, bo w praktyce morskiej występuje sporo różnych elementów do łączenia lin i łańcuchów, ale każdy z nich ma swoje konkretne zadanie. Niektórym wydaje się, że Kentera używa się do łączenia kauszy lin cumowniczych, co jest jednak nieporozumieniem – do tego służą kausze, szekle czy zaciski, ale nie łączniki przeznaczone stricte do łańcuchów kotwicznych. Z kolei przekonanie, że Kentera służy do łączenia pojedynczych ogniw w łańcuchu kotwicznym też nie jest precyzyjne – standardowe ogniwa łańcucha są zgrzewane ze sobą fabrycznie, a jeśli już trzeba je naprawić, to stosuje się specjalistyczne ogniwa awaryjne, a nie Kentery. Podobnie z krętlikami: ich zadaniem jest zabezpieczenie przed skręcaniem się łańcucha podczas pracy kotwicy, a nie łączenie poszczególnych odcinków czy szakli. Częsty błąd to zakładanie, że wszystkie metalowe łączniki działają w łańcuchu zamiennie, ale w rzeczywistości każdy z nich ma swoją wyznaczoną rolę i inny sposób montażu. Łącznik Kentera został zaprojektowany specjalnie do łączenia całych przęseł (czyli odcinków zakończonych szaklą), bo pozwala na szybkie, bezpieczne rozłączanie dużych fragmentów łańcucha – to jest szczególnie ważne w sytuacjach awaryjnych lub przy konserwacji. Typowy błąd to też mylenie Kentera z klasyczną szaklą, która jest po prostu zamkniętym ogniwem z bolcem. Właściwe rozumienie funkcji poszczególnych elementów łańcucha to podstawa pracy na pokładzie i bezpieczeństwa całej jednostki, dlatego warto pamiętać, że Kentera używamy do łączenia przęseł (szakli) łańcucha kotwicznego, zgodnie z dobrymi praktykami morskimi i zaleceniami producentów osprzętu okrętowego.