Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Wielu osobom może się wydawać, że procedury kotwiczenia mogą wynikać z różnych międzynarodowych regulacji, bo faktycznie w żegludze morskiej mamy sporo dokumentów o zasięgu globalnym. Jednak trzeba rozróżniać, jakie są cele poszczególnych kodeksów. ISPS Code to Międzynarodowy Kodeks Ochrony Statku i Obiektu Portowego – on skupia się głównie na bezpieczeństwie w kontekście zagrożeń terrorystycznych i ochrony przed nieuprawnionym dostępem, nie zaś na rutynowych czynnościach eksploatacyjnych, jak kotwiczenie. Oczywiście w ISPS są wymagania dotyczące, kto może być na pokładzie czy przy kotwicy, ale to nie jest dokument, który szczegółowo reguluje sposób wykonywania tych operacji. IAMSAR natomiast odnosi się w ogóle do akcji poszukiwawczo-ratowniczych na morzu – to rodzaj instrukcji, jak postępować przy akcjach SAR, a nie przy codziennych manewrach statku, takich jak kotwiczenie. MARPOL skupia się na zapobieganiu zanieczyszczeniom środowiska morskiego przez statki – to bardziej wytyczne dotyczące gospodarki odpadami, emisji czy zlewania substancji w morze, więc kotwiczenie samo w sobie nie jest jego przedmiotem. Najczęstszym błędem jest mylenie ogólnych wymagań bezpieczeństwa i ochrony (jak ISPS) czy środowiskowych (jak MARPOL) z operacyjnymi i organizacyjnymi procedurami pracy na statku, które właśnie opisuje ISM Code. Moim zdaniem często wynika to z pobieżnej znajomości tych dokumentów i przekonania, że wszystko, co międzynarodowe, dotyczy każdego aspektu pracy na morzu. W rzeczywistości tylko ISM Code narzuca obowiązek tworzenia szczegółowych wewnętrznych procedur operacyjnych, takich jak te związane z kotwiczeniem. Warto na to zwracać uwagę, bo taka wiedza naprawdę się przydaje nie tylko na egzaminach, ale i podczas codziennej pracy na statku.