Dokładność pozycji GPS podawana na urządzeniach nawigacyjnych jest jednym z najważniejszych parametrów, bo wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo żeglugi i planowanie trasy. Na wyświetlaczu odbiornika GPS, w prawym górnym rogu, wyraźnie widać oznaczenie „20m”. To nie przypadek, tylko informacja o przewidywanym błędzie wyznaczonej pozycji, czyli tzw. dokładności poziomej (Horizontal Position Accuracy). W praktyce, na morzu czy w terenie, oznacza to, że pozycja, którą pokazuje GPS, może się różnić w rzeczywistości od rzeczywistego położenia o maksymalnie 20 metrów. Takie wartości są typowe dla standardowego GPS bez poprawek różnicowych, szczególnie w otwartym terenie, z dobrą widocznością satelitów. Moim zdaniem, zawsze warto mieć na uwadze ten parametr, bo np. podczas podejścia do portu lub żeglugi w pobliżu przeszkód 20 metrów różnicy może mieć znaczenie – dlatego doświadczeni nawigatorzy często korzystają równolegle z map papierowych i echosondy, żeby uniknąć przykrych niespodzianek. Według wytycznych IMO oraz standardów SOLAS, w żegludze morskiej przyjmuje się, że podstawowa dokładność GPS dla statków handlowych powinna wynosić nie więcej niż 100 metrów, ale w praktyce współczesne odbiorniki osiągają dużo lepsze wyniki. Warto też wiedzieć, że dokładność 20 metrów uznaje się za całkiem dobrą do większości zastosowań amatorskich i rekreacyjnych. Jeśli potrzebna jest większa precyzja (np. w pomiarach geodezyjnych), wtedy stosuje się systemy różnicowe DGPS lub GNSS oparty na poprawkach RTK.
Prawidłowa interpretacja dokładności pozycji GPS wymaga rozumienia zarówno, jak działają odbiorniki nawigacyjne, jak i tego, jak prezentują kluczowe informacje użytkownikowi. W przypadku tego ekranu jednym z częstszych błędów jest doszukiwanie się precyzji na poziomie 3 metrów. Taka dokładność jest możliwa tylko przy wykorzystaniu systemów wspomagających, jak np. DGPS, EGNOS czy systemy RTK, a standardowe odbiorniki GPS, zwłaszcza na otwartym morzu i bez dodatkowych korekt, rzadko osiągają taki niski poziom błędu. Podanie wartości 84 metry również nie znajduje uzasadnienia – taka dokładność była typowa dla starych odbiorników GPS, szczególnie przed wyłączeniem selektywnej dostępności (SA) w 2000 roku. Obecnie odbiorniki ręczne i pokładowe podają błędy rzędu 5-20 metrów, co potwierdzają także wytyczne Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) oraz praktyka nawigacyjna. Spotyka się też błędne założenie, że odbiornik nie określił jeszcze dokładności – natomiast na prezentowanym ekranie wyraźnie widnieje liczba „20m”, która jest branżowym standardem prezentacji aktualnego przewidywanego błędu pozycji (Estimated Position Error, EPE). Brak umiejętności odczytywania tej informacji prowadzi często do niepotrzebnego ryzyka podczas planowania trasy i manewrowania statkiem. Branżową dobrą praktyką jest zawsze zwracanie uwagi na prezentowaną dokładność i jej bieżące monitorowanie. Opierając się wyłącznie na własnych szacunkach lub domysłach, łatwo można doprowadzić do nieporozumienia, zwłaszcza w sytuacjach dynamicznych, gdy liczy się każdy metr. Podsumowując, dokładność wynosząca 20 metrów jest zgodna z tym, co pokazuje odbiornik oraz z typowymi warunkami pracy urządzeń GPS na wodzie.