Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Znak bezpiecznej wody, choć często mylony z innymi oznaczeniami, w praktyce zawsze ma pasy pionowe czerwono-białe i charakterystyczne światło – najczęściej pojedynczy błysk białego światła. Na prezentowanej wkładce widać natomiast światło żółte, a to już z założenia wyklucza znak bezpiecznej wody. Z kolei znak prawej strony toru wodnego w systemie IALA jest czerwony (region A) lub zielony (region B) i nigdy nie jest żółty. Na mapie taki znak będzie miał światło czerwone lub zielone, a nie żółte jak w tym przypadku. Warto zapamiętać, że znak prawej strony toru ma też inną charakterystykę i kształt niż tu pokazano. Jeżeli chodzi o znak odosobnionego niebezpieczeństwa – ten z kolei jest czarno-czerwony z dwoma czarnymi kulami na szczycie i światłem białym w określonym rytmie (dwa błyski). W praktyce spotkałem się z sytuacjami, że osoby uczące się nawigacji automatycznie uznają żółty znak za coś powiązanego z niebezpieczeństwem albo z torem wodnym, bo żółty kojarzy się z ostrzeżeniem. To częsty błąd – żółty to zawsze znak specjalny, informujący o czymś niestandardowym i mający znaczenie lokalne lub techniczne, a nie ogólnonawigacyjne. Dobra praktyka to zawsze analizować nie tylko kolor, ale także charakterystykę światła oraz notację na mapie. W ten sposób uniknie się pomyłek, które w rzeczywistości potrafią niestety prowadzić do poważnych naruszeń przepisów lub nawet zagrożenia bezpieczeństwa żeglugi.