Chmura typu stratus (Sc) jest odpowiedzialna za opady mżawki, które charakteryzują się lekkim, ciągłym deszczem. Stratus to chmury niskie, które powstają na niewielkich wysokościach, często tworząc jednolitą warstwę pokrywającą niebo. Ze względu na ich budowę i właściwości, stratusy mają zdolność do generowania długotrwałych, ale niewielkich opadów, co jest typowe dla mżawki. Zjawisko to, będące wynikiem kondensacji pary wodnej w atmosferze, jest często spotykane w regionach o umiarkowanym klimacie, zwłaszcza w okresach przejściowych, takich jak wczesna wiosna czy późna jesień. W praktyce meteorologicznej zrozumienie rodzaju chmur i ich wpływu na opady jest kluczowe dla prognozowania warunków atmosferycznych. Właściwe rozpoznawanie chmur, takich jak stratus, pozwala na bardziej precyzyjne przewidywanie mżawki, co ma istotne znaczenie w różnych sektorach, w tym rolnictwie i transporcie.
Cumulonimbus (Cb) to chmura burzowa, która powstaje w wyniku intensywnego wznoszenia się powietrza i jest związana z opadami deszczu, burzami oraz gradem. Te chmury są charakterystyczne dla gwałtownych zjawisk atmosferycznych i nie są odpowiednie dla mżawki, która jest delikatnym i ciągłym opadem. Cirrostratus (Cs) to chmury wysokie, które również nie produkują mżawki, ale mogą powodować lekki cień na Ziemi i tworzyć halo wokół słońca. Ich obecność zazwyczaj wskazuje na nadchodzące opady, ale nie jest bezpośrednio związana z mżawką. Chmury typu cirrus (Ci) to z kolei chmury wysokie, cienkie i włókniste, które nie generują opadów, a ich obecność raczej świadczy o stabilnych warunkach atmosferycznych. Wiele osób może mylić różne typy chmur, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich wpływu na opady. Kluczowe jest zrozumienie, że mżawka jest wynikiem działania chmur niskich, takich jak stratus, które mają zdolność do długotrwałego, ale subtelnego opadania wody. Właściwa identyfikacja chmur oraz ich charakterystyka są fundamentalne dla zrozumienia procesów meteorologicznych oraz ich wpływu na codzienne życie.