Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Analizując przedstawiony fragment, można zauważyć, że mamy tu do czynienia z bardzo specyficznym sposobem prezentowania rozmieszczenia ładunków, który nie występuje w dokumentacji paletowców, masowców czy chemikaliowców. W przypadku paletowców plan załadunku dotyczy głównie rozmieszczenia palet na pokładach i w ładowniach, gdzie nie stosuje się tak szczegółowych siatek z dokładnym oznaczeniem pozycji w pionie i poziomie oraz nie występują typowe dla kontenerowców oznaczenia bay, row i tier. Masowce natomiast operują na zupełnie innych zasadach – ładunek sypki (np. węgiel, zboże) jest transportowany w ogromnych ładowniach, a dokumentacja dotyczy głównie rozmieszczenia środka ciężkości, ilości ładunku w poszczególnych ładowniach czy planów balastowania. Tam nie ma potrzeby oznaczania pojedynczych pozycji dla jednostkowych ładunków, bo wszystko jest ładowane luzem. Z kolei chemikaliowiec przewozi różne rodzaje cieczy w specjalnych zbiornikach, a kluczowa dokumentacja to tzw. cargo plan opisujący typy chemikaliów, ich kompatybilność, zabezpieczenia i systemy rur. Oznaczenia na diagramie, taki jak H, R, L czy kolory, nie mają żadnego zastosowania na tego typu statkach – są one zarezerwowane dla specyfiki kontenerowców, gdzie każdy kontener musi być przypisany do konkretnej pozycji. Częstym błędem jest utożsamianie każdego schematu rozmieszczenia ładunku z uniwersalnym planem dla wszystkich statków towarowych, co prowadzi do nieprawidłowej identyfikacji typu jednostki. Praktyka branżowa jasno wskazuje, że tylko kontenerowce korzystają z takiej szczegółowej dokumentacji, bo tylko tam logistyka wymaga precyzyjnego zarządzania każdą sztuką ładunku osobno.