Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Patrząc na przedstawiony znak, nietrudno zauważyć, że może on sprawiać kłopot osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z nawigacją wodną. Najczęściej spotykanym błędem jest założenie, że wystarczy patrzeć tylko na kolory oznakowania lub kierunek jednego ze stożków, żeby poprawnie zidentyfikować stronę żeglownej wody. Często myli się też znaki kardynalne między sobą, zwłaszcza zachodni z wschodnim, bo oba mają naprzemienne pasy czerni i żółci. W rzeczywistości, znak kardynalny zachodni ma stożki skierowane podstawami do siebie, północny oba stożki do góry, a południowy oba do dołu. Natomiast znak wschodni jasno pokazuje – stożki jeden do góry, drugi do dołu, a pas żółty jest pomiędzy dwoma czarnymi. To ważny szczegół. Wybierając błędną stronę, można nieświadomie wejść na mieliznę, przeszkodę podwodną albo niebezpieczną rafę, bo to właśnie w kierunku określonym przez znak znajduje się woda wolna od przeszkód. Praktyka pokazuje, że wiele osób nie zwraca uwagi na szczegóły kształtu i układu stożków, skupiając się wyłącznie na kolorach. To niestety prowadzi do złych decyzji i niebezpiecznych sytuacji na wodzie. Standardy IALA są w tej kwestii bardzo precyzyjne i warto o nich pamiętać, bo są takie same od Bałtyku po Morze Śródziemne. Lekceważenie tych zasad to jeden z częstszych błędów żeglarzy i niestety – jeden z tych, które mogą drogo kosztować, jeśli chodzi o bezpieczeństwo rejsu.