NAVTEX to system automatycznego przesyłania morskich informacji bezpieczeństwa, który działa na zasadzie nadawania komunikatów przez stacje nadawcze. Odbiorniki NAVTEX są zaprojektowane do odbioru informacji dotyczących warunków morskich, zagrożeń dla żeglugi, a także ogólnych komunikatów dotyczących bezpieczeństwa. System ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami i jest zalecany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). Dzięki NAVTEX, kapitanowie statków mogą na bieżąco uzyskiwać ważne informacje, co znacząco wpływa na bezpieczeństwo żeglugi. Przykładem zastosowania NAVTEX jest sytuacja, gdy statek zbliża się do obszaru, gdzie mogą występować niebezpieczne warunki pogodowe; odbiorca NAVTEX automatycznie zarejestruje i wyświetli odpowiednie ostrzeżenia, umożliwiając szybką reakcję. System ten jest niezwykle istotny w operacjach morskich, gdzie czas na podjęcie decyzji może decydować o bezpieczeństwie załogi i statku.
Odpowiedzi takie jak GLONAS, DGPS i LORAN-C, mimo że są systemami nawigacyjnymi, nie są dedykowane do odbioru morskich informacji bezpieczeństwa w taki sposób jak NAVTEX. GLONAS to rosyjski system nawigacji satelitarnej, który dostarcza sygnały do określenia pozycji, ale nie wysyła specjalnych informacji o zagrożeniach czy warunkach morskich. DGPS, czyli różnicowa globalna sygnalizacja pozycjonowania, polega na poprawie dokładności sygnałów GPS, lecz również nie jest systemem zaprojektowanym do transmisji ostrzeżeń czy informacji o bezpieczeństwie na morzu. LORAN-C to system nawigacji radiowej, który działa w oparciu o fale radiowe, jednak jego zastosowanie jest ograniczone i nie obejmuje przesyłania informacji o bezpieczeństwie morskich. Wybór tych opcji może wynikać z mylnego skojarzenia ich funkcji z informacjami o bezpieczeństwie, co jest powszechnym błędem w rozumieniu roli poszczególnych systemów nawigacyjnych. Zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla właściwego wykorzystania technologii w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa na morzu.