Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Wiele osób myśli, że wystarczy uruchomić transponder SART i „jakoś tam” go umieścić w tratwie lub nawet wrzucić do wody. Niestety takie podejście jest mocno mylne i może znacznie ograniczyć skuteczność akcji ratunkowej. Gdy SART znajdzie się w wodzie, jego antena natychmiast ulegnie przymuleniu przez fale i praktycznie nie będzie już w stanie efektywnie wysyłać sygnału radarowego – woda bardzo tłumi fale elektromagnetyczne. Opieranie się na takim rozwiązaniu to prosta droga do tego, żeby sygnału w ogóle nie odebrano albo wykryto go z minimalnej odległości, znacząco ograniczając czas na odpowiedź służb ratunkowych. Umieszczanie transpondera gdzieś w przypadkowym miejscu, bez zwracania uwagi na jego pozycję i wysokość, również nie ma sensu – struktura tratwy, ściany, ludzie i inne przedmioty bardzo skutecznie tłumią i zakłócają propagację fal. Położenie SART-u poziomo na podłodze prowadzi do kolejnego błędu – większość energii zostaje wypromieniowana w niekorzystnych kierunkach, a charakterystyka anteny robi się skrajnie nieoptymalna. Często spotykam się z opinią, że to bez znaczenia, bo radar i tak „złapie”, ale praktyka i liczne raporty pokazują, że wiele przypadków zaginięć rozbitków wynika właśnie z nieprawidłowej obsługi sprzętu sygnalizacyjnego. Moim zdaniem takie błędne przekonania są efektem braku praktycznej wiedzy i lekceważenia instrukcji producenta oraz wymogów SOLAS. Każdy ratownik lub nawigator morski potwierdzi, że odpowiednie ustawienie sprzętu na tratwie potrafi zadecydować o życiu – dlatego tak ważne jest, by SART zawsze był ustawiony pionowo i jak najwyżej. To prosta rzecz, a może uratować życie.