ARPA, czyli Automatic Radar Plotting Aids, to system, który wspomaga nawigację morską poprzez automatyczne przetwarzanie danych radarowych. Funkcja sprawdzania skutków planowanego manewru antykolizyjnego, znana jako Trial Manoeuvre, jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu morskim. Dzięki tej funkcjonalności, operatorzy mogą symulować różne scenariusze manewrowe i ocenić ich wpływ na położenie statku w odniesieniu do innych jednostek. Umożliwia to szybką analizę potencjalnych kolizji i podejmowanie informowanych decyzji. W praktyce, podczas planowania zmiany kursu lub prędkości, ARPA pozwala na sprawdzenie, czy zaplanowany manewr zminimalizuje ryzyko kolizji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa na morzu. Standardy Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) podkreślają znaczenie wykorzystania takich systemów w celu ochrony życia ludzkiego i mienia na morzu, co czyni ARPA niezbędnym narzędziem w nowoczesnej nawigacji.
AIS, czyli Automatic Identification System, to system automatycznej identyfikacji, którego celem jest wymiana informacji o położeniu, kursie i prędkości statków. Chociaż AIS jest niezwykle ważnym narzędziem w nawigacji, nie posiada on funkcji symulacji manewrów antykolizyjnych. Jego główną rolą jest umożliwienie jednostkom wymiany danych, aby zwiększyć świadomość sytuacyjną, jednak nie pozwala na przeprowadzanie analiz skutków planowanych manewrów. THD (Track History Database) odnosi się do przechowywania danych o ścieżkach statków, ale również nie wykonuje symulacji manewrów. ATA (Advanced Navigation Technology) to termin ogólny, który nie wskazuje na konkretny system, a zatem nie odnosi się bezpośrednio do analizy manewrów antykolizyjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych systemów nawigacyjnych, gdzie AIS i inne rozwiązania są postrzegane jako odpowiednie do zadań, które są w rzeczywistości w gestii ARPA. Zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla efektywnej nawigacji i zapobiegania wypadkom na morzu.