Walec jako znak dzienny jest stosowany w żegludze, aby oznaczać statki, które są ograniczone swoim zanurzeniem. Oznacza to, że jednostka pływająca nie może poruszać się w płytkich wodach, ponieważ jej kadłub nie pozwala na to bez ryzyka osadzenia się na dnie. Przykładem zastosowania tego znaku jest sytuacja, gdy statek przewożący ładunek w kontenerach lub materiałach sypkich, który ma duże zanurzenie, zbliża się do portu, gdzie woda może być płytka. Wówczas walec informuje inne jednostki o ograniczeniach manewrowych tej jednostki. Dobrze jest znać takie znaki, ponieważ ich znajomość zwiększa bezpieczeństwo na wodach, a także pozwala na lepsze planowanie tras żeglugi. W kontekście przepisów międzynarodowych, takie oznaczenia są uregulowane przez konwencję SOLAS (Safety of Life at Sea), co podkreśla ich znaczenie w codziennej praktyce morskiej.
Odpowiedzi, które sugerują, że walec oznacza statek nieodpowiadający za swoje ruchy, statek zajęty połowem czy statek o ograniczonej możliwości manewrowej, są nieprawidłowe, ponieważ opierają się na mylnym zrozumieniu funkcji sygnalizacji nawigacyjnej. Statek nieodpowiadający za swoje ruchy, jak na przykład jednostka z uszkodzoną maszyną lub będąca w awarii, zazwyczaj oznaczany jest innymi znakami, które bardziej trafnie oddają jego stan. Z kolei statek zajęty połowem, powinien być oznaczony w inny sposób, zazwyczaj przez sygnały informujące o prowadzeniu działalności połowowej. Odpowiedź wskazująca na statek o ograniczonej możliwości manewrowej również wprowadza w błąd, gdyż taka jednostka jest zazwyczaj oznaczana przez inne znaki, jak np. znak nawigacyjny z trójkątem. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z braku znajomości podstawowych zasad nawigacji morskiej oraz interpretacji znaków sygnalizacyjnych. Zrozumienie, że każdemu znakowi przypisuje się specyficzną funkcję, jest kluczowe dla prawidłowej nawigacji i bezpieczeństwa na wodzie.