Kwalifikacja: TWO.07 - Pełnienie wachty morskiej i portowej

Światła nawigacyjne pław są kodowane według ścisłych standardów, które pomagają w identyfikacji znaków nawet w trudnych warunkach nawigacyjnych. W tym przypadku charakterystyka Q(6)+LFI 15s jest typowa tylko dla pław kardynalnych, które ostrzegają o niebezpieczeństwach na danym akwenie, wskazując z której strony można je bezpiecznie ominąć. Pławy specjalne używają zwykle światła żółtego o dowolnej charakterystyce, lecz bardzo rzadko stosuje się na nich układ szybkich błysków i długiego błysku – to bardziej informacyjne znaki, np. oznaczające strefę ćwiczeń, rezerwat czy podwodne kable. Pławy bezpiecznej wody mają światła izofazowe, Morse „A” lub pojedynczy długi błysk co 10 sekund – zupełnie inny układ niż ten w pytaniu. Z kolei pławy odosobnionego niebezpieczeństwa charakteryzują się światłem białym z dwoma grupowymi błyskami, powtarzającymi się w krótkich odstępach, co symbolizuje zasadę „2” – dwie kule na znaku i dwa błyski. Często błędne rozumowanie polega na utożsamianiu liczby błysków z jakimkolwiek znakiem, bez uwzględnienia całego zapisu oraz koloru światła. Moim zdaniem, żeby dobrze interpretować takie oznaczenia, trzeba nauczyć się zarówno symboliki mapy, jak i podstawowych charakterystyk świateł zgodnie z systemem IALA. Praktyka pokazuje, że w pośpiechu łatwo pomylić np. pławę kardynalną z odosobnionego niebezpieczeństwa, jeśli nie analizuje się dokładnie zapisu światła. Warto więc ćwiczyć czytanie charakterystyk w realnych sytuacjach i zawsze sprawdzać, czy układ błysków oraz kolor światła zgadzają się z typem znaku opisanego w tabelach IALA.