Kwalifikacja: MOD.05 - Wytwarzanie obuwia

Wybór szwu innego niż okrętowy do łączenia cholewki z podpodeszwą w obuwiu wtryskowym wynika często z nieporozumienia związanego z nazwami i zastosowaniami poszczególnych technik szewskich. Na przykład szew zygzakowy kojarzy się wielu osobom z mocnym połączeniem, ale w rzeczywistości jest on stosowany głównie do zszywania elastycznych materiałów lub do dekoracyjnych przeszyć, a nie do konstrukcyjnych i wytrzymałościowych połączeń w obuwiu. Szew naszywany natomiast ma swoje miejsce głównie tam, gdzie elementy wierzchnie są mocowane do cholewki, czasem też w roli ozdobnej, jednak nie zapewnia takiej wytrzymałości i szczelności, jakie są wymagane przy montażu podpodeszwy. Szew przeginany może się wydawać solidny, ale jego główne zastosowanie to łączenie miękkich lub cienkich materiałów, gdzie ważniejsza jest estetyka i elastyczność niż szczelność czy wytrzymałość. Osobiście uważam, że łatwo tu popaść w pułapkę automatycznego skojarzenia – skoro coś wygląda na mocne, to wydaje się, że można to stosować w każdym miejscu. Jednak w obuwiu wtryskowym cała konstrukcja musi wytrzymać wysokie temperatury i ciśnienie procesu technologicznego, a tylko szew okrętowy spełnia te wymogi zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi i standardami technicznymi. Niewłaściwe dobranie szwu prowadzi potem do problemów z trwałością i szczelnością, co widać po reklamacjach i szybkim zużyciu obuwia. Dlatego znajomość specyficznych funkcji i wytrzymałości poszczególnych rodzajów szwów to coś, na co technik obuwnik powinien zwracać szczególną uwagę.