Prasa to zdecydowanie najczęściej wybierane narzędzie do łączenia wierzchu z podeszwą za pomocą kleju. W praktyce szewskiej i obuwniczej stosuje się ją przede wszystkim dlatego, że zapewnia równomierny, dokładnie kontrolowany nacisk na całej powierzchni klejenia. To bardzo istotne, bo skuteczne połączenie tych dwóch elementów buta wymaga nie tylko odpowiedniego kleju, ale też właściwego docisku przez określony czas. Bez tego żadna, nawet najlepsza chemia, nie zagwarantuje trwałości i wytrzymałości spoiny – zwłaszcza w miejscach narażonych na duże przeciążenia i wyginanie w trakcie chodzenia. Prasy można spotkać w różnych wariantach: ręczne, pneumatyczne, hydrauliczne. Najprostsze mają dźwignię, ale w zakładach produkcyjnych pracuje się głównie na dużych, masywnych urządzeniach, które precyzyjnie dozują nacisk. Moim zdaniem to też kwestia bezpieczeństwa produktu – dobre sklejenie przekłada się bezpośrednio na komfort i żywotność obuwia. W branży obuwniczej to wręcz standard, by oprócz samego nałożenia kleju, każdorazowo stosować prasę, bo daje ona powtarzalne i przewidywalne efekty. Warto też pamiętać, że prasa minimalizuje ryzyko powstawania pęcherzyków powietrza czy nierówności. Z mojego doświadczenia wynika, że obuwie prasowane zawsze trzyma się zdecydowanie lepiej niż klejone „na rękę” lub dociśnięte czymkolwiek innym. No i, co ważne – prasa pozwala pracować szybciej i bardziej wydajnie, więc to też ulubione rozwiązanie większych zakładów.
Wybór narzędzia do łączenia wierzchu z podeszwą za pomocą kleju jest bardzo istotny i niestety często dochodzi tutaj do nieporozumień. Przykładowo, dublerka to urządzenie do klejenia czy wzmacniania tkanin, zwłaszcza przy podklejaniu materiałów tekstylnych, ale nie służy do dociskania klejonych elementów z tworzyw czy skóry. Można powiedzieć, że dublerka przydaje się raczej na wcześniejszych etapach produkcji, np. podczas przygotowania podszewki czy usztywniania części cholewki. Z kolei odwijarka, jak sama nazwa wskazuje, służy zupełnie innym celom – jej rolą jest wywijanie, odwijanie brzegów lub formowanie kształtów, zwykle na etapie nadawania odpowiedniego profilu częściom buta. W ogóle nie bierze udziału w procesie klejenia. Przeszywarka natomiast to maszyna do zszywania materiałów, głównie do łączenia elementów nićmi – idealna przy podnoszeniu wytrzymałości szwów, ale nie przy sklejeniu, które wymaga zupełnie innych warunków. To częsty błąd myślowy: wielu osobom wydaje się, że skoro przeszywarka „łączy”, to nada się też do kleju, ale w praktyce szewskiej przeszywanie i klejenie to dwie zupełnie inne technologie, z różnymi wymaganiami co do narzędzi i techniki pracy. W rzeczywistości, aby uzyskać mocne, trwałe sklejenie buta, ważne jest zastosowanie nacisku na całą powierzchnię – i tu właśnie prasa jest niezastąpiona. Stosowanie innych urządzeń wynika czasem z nieznajomości standardów branżowych lub chęci uproszczenia sobie pracy, ale na dłuższą metę prowadzi do pogorszenia jakości i reklamacji. W praktyce warsztatowej i przemysłowej, bez wykorzystania prasy trudno osiągnąć odpowiednią wytrzymałość, szczelność i estetykę sklejenia. Warto o tym pamiętać, bo to jedna z podstawowych zasad dobrej produkcji butów i chyba nie da się jej przeskoczyć żadnym półśrodkiem czy tańszą alternatywą.