Kwalifikacja: MOD.05 - Wytwarzanie obuwia

W przypadku wyboru materiału na obcasy do czółenek bardzo łatwo można się pomylić, bo na pierwszy rzut oka guma lub kauczuk mogą wydawać się dobrym rozwiązaniem – w końcu są elastyczne i kojarzą się z wygodą. Jednak ich właściwości mechaniczne zupełnie nie odpowiadają wymaganiom stawianym obcasom. Po pierwsze, guma czy kauczuk nie zapewniają odpowiedniej sztywności i trwałości konstrukcji. Obcas wykonany z takiego materiału mógłby się szybko odkształcić albo nawet ulec uszkodzeniu pod wpływem większego obciążenia. Styrogum z kolei jest materiałem bardzo miękkim, podatnym na zgniatanie i nie ma żadnych parametrów, które pozwoliłyby na jego użycie jako główny element konstrukcyjny w obuwiu damskim. Takie myślenie często wynika z utożsamiania komfortu użytkowania buta z elastycznością materiału – tymczasem w przypadku obcasa kluczowa jest sztywność i stabilność. W praktyce, jedynym miejscem, gdzie można spotkać elementy gumowe lub kauczukowe w czółenkach, jest sam koniec obcasa (fleczek), gdzie liczy się przyczepność i cicha praca. Cały obcas musi natomiast być wykonany z tworzywa, które nie złamie się pod obciążeniem – i tutaj polistyren sprawdza się najlepiej. W branży istnieją wyraźne standardy, które określają, jakich materiałów używa się do produkcji poszczególnych elementów buta, i polistyren jest na tej liście od lat. Typowym błędem jest też zakładanie, że skoro styropian (i podobne mu materiały, jak styrogum) są lekkie, to nadają się do takich zastosowań – niestety, ich wytrzymałość jest zbyt mała i nie zapewniają bezpieczeństwa użytkowania. Widać więc, że tylko polistyren spełnia wymagania techniczne i użytkowe stawiane obcasom czółenek.