Kwalifikacja: MOD.05 - Wytwarzanie obuwia

Wybór koloru nitki do zaznaczania błędów zasadniczych na tkaninie nie jest przypadkowy i wynika z praktycznych, wieloletnich doświadczeń branży tekstylnej. Biały, żółty czy niebieski kolor nici często wydają się uniwersalne lub „bezpieczne” na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości mogą się gubić na tle różnych materiałów. Białą nitkę wiele osób wybiera z przyzwyczajenia, bo jest neutralna i łatwo dostępna, jednak na jasnych lub pastelowych tkaninach praktycznie jej nie widać – zupełnie nie spełnia wtedy swojej funkcji. Żółty z kolei często ginie na kremowych, ecru i innych ciepłych odcieniach – a przecież w szwalniach tkaniny bywają naprawdę różne, także wzorzyste. Niebieska nitka sprawdza się nieco lepiej, ale na granatach czy szarościach jest zbyt mało kontrastowa, no i w przypadku białych materiałów potrafi zostawić nieestetyczny ślad – co jest wysoce niepożądane, zwłaszcza w produkcji wysokiej jakości odzieży. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że dowolny jasny kolor będzie dobrze widoczny – niestety praktyka pokazuje, że tylko mocno kontrastujące barwy naprawdę spełniają swoje zadanie. Właśnie dlatego czerwony stał się standardem w branży – jest wyrazisty, łatwy do zidentyfikowania nawet z daleka i nie pozostawia trwałych śladów. Poleganie na innych kolorach może prowadzić do przeoczenia wad, źle rozplanowanego rozkroju i w efekcie strat materiałowych. Korzystanie z czerwonej nitki jest poparte nie tylko rutyną, ale i zasadami dobrej praktyki technologicznej, dlatego stosuje się ją w profesjonalnych szwalniach na całym świecie.