Kwalifikacja: MOD.10 - Organizacja i prowadzenie procesów wytwarzania obuwia

W pytaniu chodziło o wybór odpowiedniej podeszwy do wysokiego obcasa, a takie zagadnienie to klasyka w technice obuwniczej. Monoblokowa podeszwa zwykle stosowana jest w sportowym i casualowym obuwiu, gdzie liczy się jednolity, masywny spód i nie ma wyraźnego rozdziału między obcasem a resztą podeszwy. W przypadku wysokich obcasów, monoblok może skutkować brakiem stabilności, a nawet uszkodzeniem bryły buta, bo nie rozprowadza nacisku tak, jak tego wymaga specyficzny kształt karczka i obcasa. Mazoniowa podeszwa natomiast to raczej rozwiązanie typowe dla butów eleganckich męskich lub klasycznych damskich o płaskim spodzie, gdzie istotna jest sztywność i wytrzymałość, ale nie jest potrzebny taki profil jak przy wysokim obcasie. Typ lizak to z kolei rozwiązanie najczęściej stosowane w butach dziecięcych albo lekkim obuwiu letnim, gdzie chodzi o maksymalną giętkość, niską wagę i elastyczność. Często spotykam się z przekonaniem, że każda podeszwa da się dopasować do każdego obcasa, ale to dość mylące uproszczenie, bo konstrukcja obcasa narzuca specyficzne wymagania: w przypadku wysokich obcasów niezbędny jest karczek – on nie tylko zapewnia trwałość i stabilność, ale też wpływa na komfort poruszania się i bezpieczeństwo użytkownika. Sposób rozłożenia sił i amortyzacja drgań są zupełnie inne niż w butach sportowych czy dziecięcych. Dlatego właśnie wybór innej podeszwy byłby nie tylko niezgodny z dobrymi praktykami, ale też ryzykowny z punktu widzenia zdrowia i trwałości obuwia. Branża bardzo jasno to reguluje w swoich standardach, i z mojego doświadczenia wynika, że ignorowanie tych zasad kończy się po prostu nietrwałym, niewygodnym butem.